Mat 6: 25 - 34 Mat 6: 25 - 34
Zoek liever eerst het koninkrijk van God en zijn gerechtigheid, dan zullen al die andere dingen je erbij gegeven worden. (Mat 6: 33 volgens de NBV21)

A     De vogelen des hemels
onbezorgd leven zij, elke dag vinden we wel wat
ze leggen geen voorraden aan
De bloemen des velds
onbezorgd staan ze te pronken in geuren en in kleuren
ze doen er niets voor
Betoverend mooie beelden.
Maak je maar niet druk…
Als God al zo goed zorgt voor vogels en bloemen
zal hij dan nog niet veel meer zorgen voor jullie: zijn mensenkinderen?
Wees maar gerust


Ik kan me voorstellen dat Jezus zo spreekt tot rijke mensen
die gezond zijn, die onderdak hebben
en over voedsel en kleding geen moment in zitten.
Die als enige zorg hebben of hun tweede auto een rode of een blauwe zal zijn
Luxe-zorgen…
Tegen zulke mensen kun je nog een keer zeggen:
is dit alles?
eten en drinken, wat dingen kopen, een vakantietje
is het niet tijd om het hogere te zoeken, naar zin en betekenis voor je leven? naar God?


Maar tegen mensen die het minder goed getroffen hebben?
die op de voedselbank zijn aangewezen?
Of in de schuldhulpverlening zitten?
Kun je tegen hen ook zeggen dat ze zich geen zorgen moeten maken?


En mensen die ziek zijn en pijn lijden
en ouders met zorgen om hun kinderen
kun je tegen hen zeggen:
stop daar eens mee, zoek eerst het koninkrijk van God,
dan komt de rest vanzelf in orde?
Dat klinkt veel te gemakkelijk


De normale volgorde is toch:
eerst zorg je voor eten en drinken en kleding
dat is de basis
als dat geregeld is, kom je aan werk en onderdak toe
de derde laag is vriendschap en liefde
daarboven op : waarden en normen, aan cultuur en kunst
en het hoogste: het topje van de piramide is : geloof en godsdienst
het allerlaatste…




B      Jezus draait het om
Hij maakt van het allerlaatste het allereerste.
Het allerhoogste legt hij aan de basis:
zoek eerst het koninkrijk van God en zijn gerechtigheid
en al het andere zal u daarbij gegeven worden.
En hij weet echt wel, hoe onlogisch, hoe tegendraads zijn woorden klinken
Helemaal in de oren van mensen die tekort komen
en die zich zorgen maken om voedsel en om kleding.
Want dat zijn zij luisteraars:
mensen met honger in de maag / mensen in lompen /mensen op blote voeten

Wat zoeken zij toch bij Jezus?
Wat is het dat ze niet bij weg lopen als hij deze dingen zegt
Vinden zij het dan niet zweverige prietpraat?


Zou het zijn omdat hij zelf ook iemand is
die in lompen gekleed gaat….en niet weet wat hij vanmiddag zal eten
of waar hij vanavond zal slapen.
Hij is één van hen.
Hij weet wat het is om niets te hebben
en puur op Gods zorg te zijn aangewezen
Zijn woorden komen niet vanaf de zijlijn, gemakkelijk, goedkoop
Waartoe hij ons oproept....zo leeft hij zelf ook.


Maar er is nog iets
Hij heeft iets, iets dat zij en wij zo niet hebben
In hem een rotsvast vertrouwen
dat het wel goed zal komen
met eten en drinken en onderdak.
Hij gelooft het echt: van God in het verborgene
die als een Vader voor zijn kinderen zorgt
Dat maakt hem zorgeloos


Ja, hij zou zich pas echt zorgen maken
als hij dit moest missen.
Als God hem zou verlaten...
Dan zou zijn wereld instorten.
Dan zou hij geen leven hebben.
Maar hij vertrouwt er restloos op:
In het verborgene klopt een hart voor mij

En daar zijn ze nieuwsgierig naar, de mensen om hem heen.
En daar willen wij meer van horen
Dat zouden wij ook willen voor onszelf
Want hoe dan ook, vroeg of laat
komen we in de zorgen terecht
Dan verliezen we werk en welvaart
Dan leveren we gezondheid en kracht in
Kunnen we dat aan?
Hebben we hier van binnen geloof, en kracht
Of gaan we dan onderuit?


C      Jezus wijst op de vogelen des hemels
Zie: ze leggen geen voorraden aan…ze leven van de hand in de tand.
Heerlijk onbezorgd…elke dag vinden ze wel wat.
God zorgt voor hen.


En wij ons maar zorgen maken…
en wat helpt het?
Je leven komt in de zorgen terecht:
eerst moet je eten geregeld zijn en je kleding
en je werk…en een auto
en dan je onderdak…
En dan de spulletjes in je huis
En dan is het tijd om aan kinderen te denken.
Hoger en hoger de piramide
Maar je eten raakt dagelijks op…
en de kleding elk half jaar uit de mode…
en de spulletjes een week na de garantie-termijn versleten
en Jantje wil ook nog op muziekles
zorgen, zorgen, zorgen…
kijk eens naar de vogels…God zorgt voor hen.


En Jezus wijst op de bloemen des velds:
Zie: mooier dan de mooiste kleren van de beroemde koning Salomo
en ze doen er niets voor:
het gaat allemaal vanzelf. God zorgt voor hen.


En wij maar denken dat het belangrijk is veel in voorraad te hebben:
voedsel, kleding, geld, reserves.
en wij wijzen naar de mensen in arme landen.
de honger, de armoede daar
en je zegt bij jezelf: zie je wel dat God niet goed hen zorgt?
Zie je wel dat we ons zorgen moeten maken
en dat we eerst eten en drinken en al het andere goed geregeld moeten hebben?


Maar zien we dan niet dat daar juist veel problemen van komen?
veel mensen hebben te weinig
omdat weinig mensen veel menen te moeten hebben.
Zorgen, zorgen, zorgen…
Kom je zo, uit de knop en tot bloei?
En de andere mensen en volken op aarde?
Kijk eens naar de bloemen…die doen er niets voor




D      Ja, maar vogels, bloemen,…zo onbezorgd
dat durven wij niet aan
Wij zijn mensen…wij zijn ervan bewust dat wij leven
en dat wij sterven kunnen.
Een plant, een dier weet dat niet.
Dan kun je makkelijk onbezorgd zijn.

Als de vogels des hemels zouden weten
dat musjes gevangen worden
en verkocht op de markt: 2 voor een stuiver, 5 voor een dubbeltje
om in de tempel geofferd te worden
dan zouden ze echt wel op hun hoede zijn


En als de bloemen des velds zouden weten
dat ze met het gras gemaaid zouden worden
en in de oven gegooid…
om brood te bakken…een huis te verwarmen
zouden ze vast niet zo uitbundig staan te bloeien.


T is dat ze van niets weten.
Daarom kunnen ze onbezorgd laten gebeuren wat er komt.
Zij geven zich over aan God.
Dat kunnen wij niet zomaar.
wij weten van oorlog en arme landen
van overstromingen, van droogte,
van zoveel meer…


Dat houdt ons bezig.
Het lijkt alsof er niet een God is die voor je zorgt
Je krijgt het gevoel dat je er alleen voor staat.
En dat er alle reden is om bezorgd te zijn
en om maatregelen te treffen:
we leggen voorraden aan voor onszelf, voor later…
maar daardoor hebben nu al mensen elders te kort.


En we leggen geld op zij voor later:
en daar zitten we dan ook weer over in:
Want we dachten dat we wat hadden als pensioen
maar het geld is als het manna in de woestijn: de volgende dag bedorven…
de rente houdt de inflatie niet bij


Heilloos deze weg…
We zullen toch echt als Israel in de woestijn
moeten leren leven bij de dag
en leren delen met elkaar
We zullen toch echt als de vogelen des hemels
en als de bloemen des velds
moeten leren vertrouwen en dat onbezorgde terug zien te vinden
God terug zien te vinden.


E      Daarom zegt Jezus:
zoek het koninkrijk van God.
Zoek het: het is er wel…maar het is verborgen…
zoek het en je zult vinden.


Eigenlijk is het niet eens verborgen,
maar wij kijken verkeerd…
teveel met een bezorgde blik
vanuit de bedreiging…dan zie je het niet.


Je moet er de ogen van een kind voor hebben:
argeloos nog, vrolijk en open
met in het hart: vertrouwen
Om je te laten verwonderen door de vogelen des hemels
zonder jezelf direct in de rede te vallen
met musjes, gevangen, gekocht, geofferd


Je moet er de ogen van Israel voor hebben
manna?? wat is dat?? brood uit de hemel !!
Niet de verwondering om zeep helpen
met bij jezelf te zeggen: dat is gewoon dauw op bepaalde planten.
Als je zo kijkt, vind je nooit iets van het Koninkrijk van God.


Als je met de ogen van een kind kijkt,
zie je hoe het Koninkrijk van God doorbreekt bij Jezus
als hij mensen een nieuwe toekomst geeft
als hij ze geneest van ziekte,
bevrijdt van dwanggedachten,
ontslaat van het verleden


Als je met de ogen van een kind kijkt
zie je het Koninkrijk van God
in ieder mens met het hart op de goede plek:
de dokter in het ziekenhuis net zo goed
als de buren die op bezoek komen.


Als je met de ogen van kind kijkt
zie je overal de sporen van Gods aanwezigheid
in de allergewoonste dingen: je dagelijkse brood…het dak boven je hoofd.
De zon die elke ochtend weer op komt
De crocussen die uit de wintergrond opschieten
De kievitten die in de lente weer terug komen


Dan maken zorgen plaats voor vertrouwen
Jij staat er niet alleen voor.
In het verborgene, in de hemelen is een Vader
en jij op aarde: een van zijn mensenkinderen


F      Zoek eerst het koninkrijk van God
en zijn gerechtigheid
Dat moet wel bij.

Wie het koninkrijk van God heeft gezocht en gevonden
die kan zich niet op zichzelf terug trekken
en aan zijn medemens geen boodschap hebben.


Nu komt de mede-mens pas goed in beeld:
jij zonder zorgen
jij rijk in God
jij blij met zijn liefde
jij gerust in zijn zorg en leiding
jij gaat proberen om niet meer te vragen dan
geef ons heden ons dagelijks brood
jij gaat proberen daar genoeg aan te hebben.


Ik zeg: proberen
Want het is nogal een omslag, een bekering.
En we zijn niet allemaal als Franciscus van Assisi
die van de ene op de andere dag
voor een leven in armoede koos
We zitten op allerlei manieren
aan huis en hypotheek,
kinderen die doorleren
verplichtingen aan pensioenfondsen
en noem maar op.
Dat is onze wereld.
Daar heb je ook een verantwoordelijkheid voor.


Maar we kunnen het wel proberen
wat minder over onszelf in te zitten
onze zorgen wat minder te lijf te gaan met geld en bezit.
En meer voor onze naaste te doen.


En geleidelijk aan ga je de waarde ontdekken
van dienen en delen, van helpen en troosten
van bemoedigen en vergeven.
Misschien ga je meehelpen bij de voedselbank
of een paar weken van je vakantie naar een arm land om te bouwen
Misschien ga je iemand die slecht ziend is af en toe voorlezen uit een boek
of iemand die slecht ter been is, geregeld bezoeken.
er zijn zoveel mogelijkheden om naar elkaar om te zien.


En als we dat doen
dan wordt het ook voor anderen waar:
er is geen reden om bezorgd te zijn
in het verborgene is een Vader die voor ons zorgt:
Mensen met het hart op de goede plek zien naar ons om.


G      Zoek eerst het koninkrijk van God en zijn gerechtigheid
En zegt Jezus erbij:
Al het andere zal u daar nog eens extra bij gegeven worden.

Laten we nu maar gewoon kijken
hoe dat bij Jezus uitpakte.

Hij leefde onbezorgd
verzamelde geen rijkdom en bezit; toch te eten:
geen huis; toch een slaapplaats
dan hier, dan daar bij vrienden onderweg
Hij kwam niets tekort


En al het andere? Dat kreeg hij bovendien:
een leven lang dat ruime hart
om de mensen lief te hebben
te bemoedigen, nieuwe wegen te wijzen.
Een leven lang een kracht zo sterk
dat mensen er letterlijk van beter werden.
Een leven lang de wijsheid
om de geboden van de bijbel nieuw uit te leggen
en in gelijkenissen van het koninkrijk der hemelen te spreken
zo nieuw en verrassend
dat we het er nog over hebben.


Niet door gebrek aan brood is hij gestorven
en ook niet door gebrek aan kleding
Wel van van de heftige reactie
die zijn manier van leven en geloven losmaakte
Zo leven, zo onbezorgd
Zo geloven, zo op God vertrouwen
Dat was tegen het zere been.
Weg met hem. Aan het kruis.


Liever hadden ze hun rijkdom en bezit
en alle zorgen die je daarom kunt hebben
en alle armoede en honger bij anderen
die daar weer mee gegeven zijn.


Eerst God…en al het andere erbij?
Aan het kruis lijkt alles mislukt


Maar het evangelie zegt:
God is hem door de dood heen trouw gebleven
Heeft hem opgewekt uit het dodenrijk
om Hem te laten delen al zijn heerlijkheid.
Zoek eerst het koninkrijk van God
en zijn gerechtigheid
en al het andere zal u daar extra bij gegeven worden.
AMEN
 
terug