Deze geloofsbelijdenis is een momentopname. De 14 punten geven weer hoe ik op dit moment erin sta. Dat is anders dan een paar jaar of nog langer geleden. En hopelijk blijft het veranderen en ben ik over een paar jaar nog wat verder gekomen in het geloof en zie dan beter waar het op aankomt. Geloven is een levenslang proces van leren, bijleren en afleren (I Kor 13: 11). Het is ook doen: proberen christelijk te leven. Het is ook stil zijn en bidden. Maar ook dit: je geloof verdiepen met de bijbelse boodschap en het verbinden met wat je beleeft in het leven en met de vragen die op je afkomen.
 

Deze 14 punten zou je m'n persoonlijke theologie kunnen noemen. In de bijbel vind je die zo niet terug. Daar klinken allerlei stemmen: die van Jezus, maar ook van Paulus, Johannes, Petrus, Mat, Mc, Luc, Hebreeën enz. Heel waardevol. Onmisbaar. Maar in het begin had een christelijke gemeente misschien maar één enkele brief van Paulus of één evangelie als dat van Lucas. Maw: één stem waar ze het mee moesten doen. Eén stem voor hun geloofsleer.
 

Maar als je 27 geschriften (het Nieuwe Testament) hebt, en daarbij een Oude Testament met nog meer stemmen, komt de vraag op wat je met al die geluiden moet. Je kunt niet de ene dag op z'n Paulus geloven en een dag later op z'n Johannes of à la Hebreeen. Wil je bij de Jezus-traditie aansluiten en niet van de grond af een eigen geloof verzinnen, dan

• zul je de verschillende stemmen zorgvuldig moeten beluisteren,
• je afvragen wat ze op een of andere manier van Jezus zeggen,
• bedenken hoe dat past bij wat je zelf van Jezus en zijn God gelooft.

Zo doe je dat ook met wat je elders leert op het terrein van dogmatiek, kerkgeschiedenis, filosofie en met je eigen levenservaringen. Die probeer je te integreren in je christelijk geloof. De geloofsleer die je zo voor jezelf ontwikkelt groeit geleidelijk aan uit tot een 'mentale geestelijke wereld', waarmee je je eigen ervaringen probeert te benoemen en te duiden.

Het gaat ook fungeren als een overkoepelend schema bij de bijbel. Het wordt een soort kader waarbinnen de verhalen, psalmen, gelijkenissen en andere teksten redelijk goed passen. Een leeswijzer die een geschikte uitleg mogelijk maakt.
Voor de bijbeluitleg in strikte zin probeer je dat schema natuurlijk zo goed mogelijk tussen haakjes te zetten om te voorkomen dat de exegese alleen maar bevestigt wat je al weet en nooit iets nieuws oplevert (buikspreken, tunnelvisie). Maar voor prediking en catechese in de kerk, evenals voor de toepassing in je eigen leven gaat het om de grote lijn. Om je geloof in Jezus en zijn God en hoe je dat vandaag zou kunnen zien, formuleren en beleven.