Hnd 2: 14 Hnd 2: 14 Pinksteren: ik geloof dat er veel meer is. Hnd 2: 14 A     groet Misschien bent u wel eens in Israel geweest en hebt u ook wat van de Negev, van de woestijn gezien Het lijkt nog het meest op een maanlandschap: zand, grind en rotsen, bergen, diepe ravijnen maanden en jaren dat het niet regent Dan is er enkel de zon hoog aan de hemel Bijna niets kan er leven: Een enkele cactus Dieren: nog minder. Te heet, te droog. Het maakt van de woestijn een dorre vlakte een enorme zandbak waar je niets hebt te zoeken. Maar soms gebeurt het dat de wind goed staat en van overzee vochtige lucht aanvoert, wolkenvol. En als het dan begint te regenen valt er in een keer enorm veel: hele stortbuien giet de hemel dan leeg. De dorstige bodem drinkt de regen in Er vormen zich kleine stroompjes en beken En de volgende dag ken je de woestijn niet terug Waar is die dorre vlakte gebleven? Dorre struiken en graspollen waarvan je dacht dat er geen leven meer in zat zitten vol in het blad Rozen en orchideeën zijn te voorschijn gekomen Hun zaden lagen in de woestijngrond te wachten tot de regen ze tot leven zou wekken En nu staan ze daar te geuren en te kleuren: een zee van bloemen En waar ze vandaan komen, niemand weet het maar opeens gonst het van bijen en vliegen En vogels…het lijkt wel of ze er op gewacht hebben want die zijn er ook al, aangevlogen van grote afstand. De woestijn een paradijs. Dankzij de regen, het levenwekkende water Royaal uitgegoten over de dorre vlakte. B       Als je het een keer gezien hebt, in het echt of op TV vergeet je het nooit meer: deze verandering. En als je eens denkt aan de woestijn in je eigen leven de sleur van je werk het oppervlakkige in je relaties het duffe in de kerk wat kun je dan verlangen naar regen die dat alles weer in bloei zet even uitbundig als de bloemen in de woestijn. Ooit beloofde de profeet Joël: Er komt een dag dan gaat de hemel open en stort God over de mensen uit geen regen, maar Geest… Geestkracht die enthousiasme wekt en blijdschap Geestkracht die onze talenten wakker roept als was het zaad dat lag te slapen in de woestijn De dag komt zegt de profeet dat wij onze talenten en gaven vol vreugde gaan inzetten om er wat van te maken van ons werk, van ons gezin, van onze kerk. Joël spreekt van uitgieten. God zal zijn Geest uitstorten Voor een wolkbreuk van Geestkracht zorgen. Dat klinkt heel royaal en overvloedig: En dat is het ook: het is bedoeld voor iedereen: voor volwassenen en kinderen, voor mannen en vrouwen ook voor slaven en slavinnen voor u en jouw en mij vandaag de mensen die nog geboren zullen worden alle mensen wil God bereiken De woestijn van ieders leven tot bloei brengen Dat ishet verschil met vroeger. Toen: In het OT is de Geest van God altijd maar mondjesmaat uitgedeeld. Aan enkelingen: Aan Simson of Gideon, aan een koning als David, aan een profeet als Joël… En door hen was het volk met God verbonden. Indirect Dat werkt niet, zegt Joël…zo wordt de wereld nooit wat God ermee voor heeft. Dat kan alleen als alle mensen die verbinding met God hebben Dan zullen ze dromen: dromen van vrede En gezichten zien: visioenen van van gerechtigheid En profeteren: Gods wil en bedoeling kennen en doen ook. Dan breekt op deze wereld het koninkrijk van God door in onze levens het koninkrijk der hemelen. C      Vandaag vieren wij, dat die Geest werd uitgestort. Royaal en overvloedig op die eerste discipelen. Als bange mensen zaten ze al weken bij elkaar. Ze durven er niet op uit om over Jezus en het geloof te praten Voelen zich bang en onzeker. Het kleine kerkje dat ze met elkaar zijn staat bepaald niet in bloei…laat staan dat het vrucht draagt. Het heeft meer van de woestijn die wacht op een flinke stortbui… Maar dan is er gerommel in de verte…onweer…regen? en even later…God alleen weet hoe… staan ze maar zo op straat…die bange mensen en ze vertellen vrij uit over Jezus…die onzekere discipelen geen bedrukte gezichten, ze stralen! Ze zijn als de bloemen die na de regen uit de dorre woestijnbodem te voorschijn komen. En hun enthousiasme slaat over…en tientallen honderden mensen komen ook tot geloof. Die mensen komen overal vandaan… Er zitten Joden bij uit Israel en buitenlanders: pelgrims en toeristen Arme en rijke mensen, kinderen en stokoude grijsaards Mannen en vrouwen…zelfs slaven en slavinnen Daarom zongen we: Rahab en Babel zullen U behoren Want mensen overal vandaan worden samengevoegd tot een nieuw volk.... de kerk: een kleurig boeket van alle mogelijke mensen Samengevoegd om het geloof in God te vieren bij water, brood en wijn om de naam van de Here Jezus bekend te maken en iedereen te betrekken bij God en zijn liefde in Jezus Christus. om de woestijn die de wereld is te maken tot een paradijs waar vrede en gerechtigheid wonen. Als een lopend vuurtje gaat het vanaf die dag de wereld over in kerkelijk Nederland mag het wat tegenzitten maar op andere plaatsen groeit het maar door in Azië, in China En in Nederland: de Passion blijft trekken. Dit week-end 50.000 gelovigen bij elkaar om Pinksteren te vieren in Biddinghuizen Opwekkingsfestival Zeg nou niet dat jonge mensen geen belangstelling hebben voor Jezus en zijn God. Op alle vlees de Geest…had de profeet ooit gezegd. Dat gaat nu in vervulling D      Deze stortbui van de Geest had Joël aangekondigd voor het laatste der dagen… Daarmee bedoelt hij niet: dat het dan nog een paar dagen is… een paar weken hooguit…en dat dan het einde der wereld is aangebroken. Het laatste der dagen, dat is: de laatste periode van de geschiedenis die is begonnen met Pinksteren En hoe kort of hoe lang die zal duren? Niemand die het weet. We zijn al 2000 jaar verder…en het kan nog wel eeuwen zo doorgaan. Het gaat niet om de lengte van die periode maar om het nieuwe ervan: het is het tijdperk van de Geest die mensen voor God en Jezus inneemt. Die Geest zal er zijn alle dagen tot aan de voleinding der wereld. Dat betekent: in die periode leven wij ook De Geest die als een stortbui over alle vlees is uitgestort wil ook het dorre in ons leven overwinnen en tot bloei brengen en vruchtbaar laten zijn. In onze kerken zijn we een beetje huiverig als het over de Geest gaat We wantrouwen die al te mooie verhalen uit evangelische kringen over spreken in tongen, wonderen en gebedsgenezing… T is ons te eenzijdig, te emotioneel, te enthousiast. Snap ik, t loopt wel eens uit de hand daar. Daartegen over willen wij het kunnen volgen met ons verstand. Bij ons is het woorden, woorden, woorden. Weinig beleving, weinig expressie van gevoel. Met een liedje meeklappen vinden we eigenlijk al te ver gaan Maar ook dat is een eenzijdigheid! We sluiten ons op in het verstand. Het werkt als een paraplu waarmee we de stortbui van de Geest langs ons heen laten gaan Terwijl het zoveel opluchting kan geven als je gevoel ook mee mag doen. De Geest wil ook je gevoel, je hart en ziel aanraken. Bevrijden....Tot leven wekken. T is alleen maar goed als de kerk verandert meer ruimte biedt voor de beleving van het geloof. Dat is waarom Passio en OPwekking het zo goed doen Ze slaan omdat er diepe gevoelslagen worden aangesproken. E        Hoe kan die Geest ons dan bereiken en ons leven vernieuwen? Daarvoor is allereerst geloof nodig: Niet zo maar geloof als in 'ik geloof wel dat er iets is' Dat gelooft bijna iedereen wel. Ook de discipelen. Maar daarvoor gingen ze de straat niet op. Wat je nodig hebt is geloof als in 'ik geloof dat er veel meer is': De God van Jezus, onze Vader in de hemelen die met zijn Geest bij ons is om ons leven te redden van de woestijn, van het dorre en doodse om ons leven tot bloei te brengen en vruchtbaar te maken. Toen de heilige Geest hun dat had laten zien durfden de discipelen de staat op te gaan en van Jezus te vertellen. Zeg bij jezelf: Ik geloof dat er veel meer is Dan blijft het geen woestijn in je leven Dan verwacht je kracht, hulp, inspiratie Regen die je leven tot bloei brengt. En wat je helemaal nooit mag zeggen is: Ik kan toch niks, God kan me niet gebruiken Hij moet het maar zonder mij doen. Dan denken we veel te min over onszelf, of is het luiheid? Let eens op de discipelen: eenvoudige mannen, vissers uit Galilea... * zij hadden geen cursus spreken in het openbaar gevolgd * zij wisten niet alles van de bijbel af Toch: Zij spreken de mensen toe… En Gods Geest maakt dat de woorden over komen. Ik geloof dat er veel meer is. God kan zijn rijk wel zonder ons brengen Maar hij wil het brengen door ons erbij te betrekken U en jij ik, wij hebben allemaal een talent gekregen Ze liggen op de bodem van onze ziel En als we geloven en enthousiast zijn over Jezus en de verzoening die hij brengt dan is dat een klein Pinksterfeest: Opnieuw de Geest die je aanmoedigt om je geloof niet voor jezelf te houden: jij in jouw klein hoekje en ik in t mijn maar om je steentje bij te dragen Om werk te maken van vrede en goede verhoudingen met elkaar. AMEN

terug