Mc 15: 38 Mc 15: 38 Goede Vrijdag 2015. De Passio volgens Marcus en overdenking Mc 15: 38 Het voorhangsel in de tempel scheurt van boven naar beneden. preek. 1035 tekst Mc 15: 38 zingen Gez 194 A groet A      T is eigenlijk wel vreemd om deze dag een goede vrijdag te noemen. Want wat we gedenken is verschrikkelijk: de kruisiging van Jezus tot de dood erop volgt. Een sadistische dood: langgerekt en zo pijnlijk alleen de ergste misdadigers kwamen ervoor in aanmerking: mensen met bloed aan hun handen. Ja, zeggen we, toch een goede vrijdag want door dit lijden komt verzoening tot stand vrede tussen God en mensen. Maar wat ligt er meer voor de hand dan dat God het nu helemaal voor gezien houdt en bij zichzelf zegt: de mensen…dat wordt nooit meer wat. Want wat ze Jezus aandoen… de mens in wie ik een welbehagen heb hij die zo warm over mijn liefde heeft gesproken hij die mijn liefde deelt met ieder mens op zijn weg niemand uitgesloten hij die zo veel tegenwerking heeft verdragen zo’n geduld heeft opgebracht uitgerekend hem doen ze deze vreselijke dood aan hem die dat het allerminst verdiende. Allemaal laten ze hem in de steek: Judas verraadt hem voor een handvol geld Petrus hoort op eens niet meer bij hem Jan en alleman die eerst nog riepen: Hosanna…ze roepen nu: Kruisig hem Herodes die hem moet beschermen is bang voor de massa Pilatus die het recht moet hoog houden, denkt aan zijn promotie Priesters en oudsten brengen valse getuigen naar voren En ergens daartussen staan wij ook. Of zou ik, zou u of jij anders gedaan hebben… Welnee: geweld en onrecht ziekt maar door en maakt slachtoffers tot op vandaag juist onder de mensen die het hart op de goede plek hebben Als dat de mensheid is….zo vol haat en geweld Ligt het dan niet meer voor de hand dat God bij zichzelf zou zeggen: ik geef het op de mensen zijn zo de weg kwijt…zelfs Jezus met al zijn liefde wist ze niet tot een ander leven te bewegen. Het zit er niet in: ze zijn onbekeerlijk. B      Toch goede vrijdag…verzoening: vrede tussen God en mensen. Wil God dan toch verder met ons? Ziet Hij dan toch meer in zijn mensenkinderen dan mensen hebzuchtig als Judas laf als Petrus, corrupt als Pilatus, manipuleerbaar als de volksmassa? Ziet Hij meer in ons dan wij te zien geven op het journaal? Ziet Hij mooie, fijne mogelijkheden, verborgen in ons als zaad in de grond… waar wij enkel onkruid voortbrengen? Zullen die ooit nog ontkiemen, opbloeien en vrucht dragen? Zoiets zal het zijn…God kijkt naar ons met de ogen van Jezus. Stel je voor dat God inderdaad bij zichzelf zou zeggen: ik geef het op…het wordt nooit meer wat met de mensen dan…dan zou God Jezus afvallen… Want heel Jezus’ leven zijn woorden en daden…zelfs zijn lijden en sterven deze dag heel zijn leven getuigt van zijn grote liefde voor mensen. van zijn eindeloze geduld van zijn hoop dat het ooit anders wordt van zijn vertrouwen dat het wel kan: met Gods hulp: mensen van vrede. Hoe zou God daar een streep door kunnen halen zonder Jezus verdriet te doen Als Jezus zelfs op het laatst, aan het kruis nog, bidt voor zijn vijanden: vader vergeef het hun, ze weten niet wat ze doen zou God dan ons kunnen opgeven? alles ongedaan maken, wat Jezus heeft bewerkt? Jezus sterft als een rechtvaardige: als geen ander maakt hij het grote gebod helemaal waar een leven lang… tot het laatst toe heeft hij de mensen lief tot het laatst toe houdt hij vast aan God Vader, in uw handen mijn geest Zo sterft hij: onschuldig…zijn bloed hoorde niet te vloeien Zijn dood zal toch niet vergeefs zijn? Om hem gaat God verder met de mensen…met de wereld. C      Als teken daarvan scheurt het voorhangsel: het kleed, voor het heilige der heilige het gordijn voor de allerheiligste plek in de tempel: de plaats waar de ark staat…de troon van God. Niemand mocht daar ooit komen. Engelen geborduurd op het kleed hielden de wacht. Enkel de hogepriester: 1x per jaar: op de grote verzoendag dan ging hij met groot ontzag het heilige der heilige binnen Daar, voor het aangezicht van God sprenkelde hij het bloed van stier en bok op het deksel van de ark Als hij dan weer naar buiten kwam… dan wist het volk zich verzoend met God De Eeuwige heeft het offer aanvaard; wij mogen leven. Geprezen zij zijn Naam! Nu scheurt dat kleed: van boven naar beneden: niet door een mensenhand gebeurt dat… Het is of God laat weten: Voortaan is er niet meer het bloed van offerdieren Ik geef jullie Jezus, als je denkt aan het offer van zijn leven weet je dan verzoend met mij…ik wil met jullie verder… Het is of God laat weten: Voortaan is er niet de jaarlijkse verzoendag; Elke dag en elke nacht hoevaak ook de vrede met God verloren ging even zo vaak mogen we vergeving van God weer zoeken. Het is of God laat weten: Voortaan is er geen heilige tempel meer; Elke plek op aarde is mijn huis overal mogen we zijn liefde zoeken en vinden overal zijn troost en bemoediging. Het voorhangsel scheurt…precies als Jezus sterft Voortaan is er een nieuwe verhouding tussen God en mensen God biedt vrede en verzoening aan in Jezus. D      Het evangelie is nogal eens uitgelegd als was het een zakelijke mededeling: er is een schuld betaald, en daarom is er vergeving Dat kun je niet echt snappen, je moet het maar geloven. Maar als je het zo opvat, als een zakelijke mededeling dan gaat het toch wel heel erg langs je heen. Zonder dat het je raakt. Het komt dichterbij als we zien dat we die liefde wel heel hard nodig hebben vanwege al dat geweld dat in ons schuilt Jezus wordt tot op vandaag gekruisigd als we zijn stem in ons hart en geweten het zwijgen opleggen: als wij elkaar kwetsen, bedriegen, in de steek laten. Wat anders zal ons genezen dan deze grote, onvoorwaardelijke liefde? Het komt dichterbij als we zien dat we die liefde helemaal niet waard zijn vanwege datzelfde geweld. Het komt dichterbij als we zien hoe de liefde van God ondanks al het verkeerde toch maar uitgaat naar ieder van ons: dankzij Jezus Het komt dichterbij als we zien hoe God ons uitnodigt om het met Jezus te wagen en hem te volgen op zijn weg naar God en de ander. Het komt tot leven als we dat gaan doen. Dan komen nieuwe fijne mogelijkheden in ons tot leven…als narcissen uit de grond. vriendschap met God, waar vijandschap was liefde voor de ander waar zelfzucht was vrede ipv geweld Dan is het Pasen geworden: AMEN

terug