De leer van de Opname
Deze woorden hebben in christelijke kringen aanleiding gegeven tot de leer van de opname. Voorzover bekend voor het eerst bij puriteinen in Amerika aan het eind van de 17-e eeuw. Later werd 'de Opname' een belangrijk deel van het geloof in evangelische en baptistische kringen, bij de Vergadering der Gelovigen (Darbisten) en volgelingen van Joh. de Heer (het Zoeklicht) en is het daar nog altijd.
De leer van de Opname houdt in het kort in dat Jezus, voordat de verdrukkingen komen behorend bij het einde der tijden, de gelovigen (de levenden en de gestorvenen) plotseling van de aarde wegneemt en ze bij Hem in de hemel laat zijn.

Varianten
Er bestaan diverse opvattingen over de Opname. Dat komt doordat men de Opname probeert in verband te brengen met:

1. de voortekenen van de eindtijd (Mc 13)
2. de verdrukking die daar bij hoort (2 Thes)
3. het duizendjarig Vrederijk (Opb 20)
4. de Wederkomst en het laatste oordeel (Mat 25).

Er zijn er die de Opname voor (2) plaatsen, anderen tijdens (2) en weer anderen na (2). Dan hangt het er ook nog vanaf hoe men het Duizendjarig Vrederijk (3) inschat: komt het er nooit, of is het al geweest? Dan vervalt (3) en is dat de plek in het schema waar de Opname komt. Of komt het duizendjarig Vrederijk nog wel ? Dan kan de opname voor, tijdens of na (3) plaatsvinden.
Het wordt nog ingewikkelder als men probeert dit met de profetieën van het OT en/of de met 'zeven bedelingen' in verband te brengen.

Er zijn ook mensen die menen dat de Rapture al heeft plaats gevonden. Als dat zo is, zijn we dus allemaal zonder hoop achter gelaten (Left Behind).

Letterlijk
Hoe dan ook, kenmerkend voor al deze opvattingen is de letterlijke interpretatie van de woorden van Paulus over de Opname. Men houdt het voor mogelijk dat

• een deel van de doden (nl. de gelovigen) opstaat, de anderen op een later moment
• een deel van de levende mensheid (nl. de christenen) van het ene op het andere moment spoorloos verdwenen is (want opgenomen bij de Heer), de rest mag doorleven en zal tzt veroordeeld worden
• en dat allemaal gebeurt dan niet aan het einde der tijden, maar (ver?) daarvoor, terwijl de geschiedenis gewoon doorgaat. Chaufeurs zijn plotseling verdwenen, hun auto met inzittenden verongelukt, dokters zijn aan het opereren, maar de patient is opeens verdwenen enz. Zie bv video. Tim Lahaye meende er een spannend boek over te moeten schrijven 'Left Behind' . Het is zelfs een paar keer verfilmd.

Hier is de troostende boodschap (1 Thes 4: 18) van de Opname vakkundig omgewerkt tot de bangmakerij van een rampenfilm. Geen product van de heilige Geest, maar afkomstig uit een heel andere hoek.

Waardering
We kunnen waarderen dat christenen de bijbel lezen en die proberen te begrijpen en wijzen op dingen die in de prediking van de grote kerken maar weinig naar voren komen: de profetische beloften, de rol van Israël in Gods heilsplan, het duizendjarig Vrederijk, verdrukking van de gelovigen, de Wederkomst van Christus. Door het 'hemelgeloof' is in de kerk het besef verloren gegaan dat het naar een vernieuwde aarde toe gaat. Ondanks alle aandacht voor het belang van het omzien naar elkaar en pastorale thema's, is er in de kerken een grote verlegenheid voor andere horizontale onderwerpen als sociale ethiek, christelijke levensstijl, Gods invloed op het verloop van de geschiedenis of de verantwoordelijkheid van de kerk voor het komen van Gods RIjk. Zo is er meer te noemen waar de kerk steken heeft laten vallen. Dat moest wel leiden tot de opkomst van allerlei alternatieve christelijke gemeenschappen. Het zijn de onbetaalde rekeningen van de kerk.

Ondertussen is er ook wel wat op te merken over het effect dat de leer van de Opname op de gelovigen zou kunnen hebben. De kans is reëel dat het hen niet meer motiveert om zich voor deze wereld in te zetten. Gelovigen zouden kunnen denken: het wordt toch niet meer wat, ipv zich om het milieu of sociale gerechtigheid druk te maken.

Een voetnoot
De leer van de Opname is een typisch voorbeeld bij 'van een mug een olifant maken'. We zouden het niet over een Opname hebben als de gemeente in Thessaloniki Paulus niet hun merkwaardige vraag hadden voorgelegd. Zij vroegen zich af of de ontslapen gelovigen bij de Wederkomst niet in het nadeel zouden zijn tov de christenen die bij de Komst van de Heer in leven zijn. Paulus corrigeert die vraag niet door bv te zeggen dat op het eind van de geschiedenis er geen voor en na meer is. Hij heeft geen behoefte aan een filosofische discussie over tijd en eeuwigheid, maar neemt eenvoudig de vooronderstellingen van de vragenstellers over. Op basis daarvan is het antwoord: beide groepen gaan samen, tegelijk, de Heer tegemoet, komen tegelijk bij Hem aan en blijven voorgoed bij Hem, niet in de hemel, maar in het Rijk van God, de vernieuwde aarde. Hij beschrijft aanschouwelijk hoe hij zich dat voorstelt, waarbij hij terugvalt op vergelijkbare voorstellingen uit de bijbel (Mozes, Daniël) en herkenbare gebeurtenissen (een bezoekende koning tegemoet reizen om hem in de stad binnen te halen). Zo komt hij tot zijn bemoedigende antwoord. Verder vinden we in de hele bijbel niets over de Opname. Zelfs het woord Opname komt niet voor. Paulus heeft het over 'weggevoerd worden' en gebruikt dan hetzelfde werkwoord (harpazoo) waarmee hij ook zijn eigen kortstondige bezoek aan de hemel, het paradijs beschrijft (2 Kor 12). Een uitvoeriger uitleg van 1 Thes 4: 13 - 18 vindt u hier. Andere belangrijke teksten in dit verband zijn Filp 3: 20 - 21, 1 Kor 15: 22 - 24  en 1 Kor 15: 51 - 58; uit deze teksten valt de visie op de Wederkomst van Paulus te herleiden, die vindt u hier.

Kortom: De Opname is maar een voetnoot in de leer van de laatste dingen, en moet niet letterlijk maar figuurlijk worden opgevat.*

Bijbelopvatting
Zo komen we tot de kern van het probleem. En dat is de bijbelopvatting die aan de leer van de Opname ten grondslag ligt. Men legt verbanden met Daniël en andere profetiën, de Openbaringen van Johannes, met uitspraken van Jezus over het einde der tijden en zijn gelijkenissen in Mat 25 enz. Daaruit blijkt dat men, met alle respect, de bijbel als één grote puzzel opvat. Danïel, Jezus, Paulus, Johannes hebben allemaal puzzelstukjes achtergelaten en nu is aan ons om de puzzel te leggen. Hoe prijzenswaardig het ook is, om de volle breedte van de bijbel mee te nemen in het geloof, toch is dit niet de manier om de bijbel recht te doen. De stukjes van de Openbaring van Johannes vormen zelf een puzzel. Dat geldt ook voor de stukjes van Paulus, Jezus en Daniël. Die horen niet allemaal samen in één doos alsof het om één puzel gaat. De betreffende teksten over de Opname, de Wederkomst, het Gericht, het duizendjarig Vrederijk staan in geschriften. En willen eerst vanuit dat verband begrepen worden. Vervolgens staan ze samen in één band: de bijbel, die een verzameling zeer gevariëerde boeken, brieven, gedichten, profetieën enz is. Creatieve geschriften zijn het die samen, op uiteenlopende wijze, het verhaal vertellen van Gods heilsplan met mens en wereld. Elk beeld heeft zijn eigen charme, mogelijkheden en beperkingen. Zo ook dat van de Opname. Maar er zijn ook andere voorstellingen. Zij geven niet een ingewikkeld stappenplan door. Zij willen geloof wekken aan de God van Jezus.

* In Opb 11: 12 is ook sprake van een opname, zij het een heel andere: Twee getuigen die als martelaren van het geloof stierven, worden tot leven gewekt en om vervolgens in een wolk naar de hemel op te stijgen.