|
Ps 13
Ps 13
Overdenking voor de Eeuwigheidszondag 20 nov 2022 Vandaag gedenken wij samen de mensen die ons ontvielen Wij noemen hun namen Denken terug aan wie zij waren Wat ze voor ons betekenden.
We doen dat samen: - kerkelijk en niet-kerkelijk bij elkaar - gelovend in God, of iets, of toch niet zo Want hoe dan ook: onze beleving van het gemis is hetzelfde: - de leegte, het gemis - het leven dat zijn glans verloor - de eenzaamheid We zijn één in ons verdriet en rouw
En ook: kerkelijk of niet-kerkelijk We hebben hetzelfde nodig aan ondersteuning: - oprechte belangstelling, - warmte, geborgenheid - en een woord dat licht brengt en toekomst opent Ook in die dingen zijn we één
En gelovig of niet zo gelovig, we kunnen elkaar die dingen ook geven: - vriendschap - even bij elkaar op bezoek - een helpende hand Ook in die dingen zijn wij één.
We doen dat samen: jong en oud - Want ook kinderen zijn verdrietig om vaders en moeders de opa's en oma's die ze moeten missen - Ook kinderen hebben warmte en geborgenheid nodig - En het zijn vaak juist kinderen met een gebaar, een uitspraak, een tekening / een werkstuk die ons verdriet doorbreken * hun verjaardagen moeten gevierd * bij het voetbal moeten ze aangemoedigd worden
B De Psalm heb ik gekozen vanwege die vraag: Hoe lang nog mijn zorgen, mijn verdriet Hoe lang nog mijn moeilijkheden, vraagt David
Hoe lang nog dit gemis, deze pijn, Hoe lang nog de vragen en waaroms
Het kan lang duren: Een jaar dat je voor het eerst alles zonder hem of haar doet: - de kerstdagen, de jaarwisseling, de verjaardagen Daar kun je tegen op zien.
Een tweede jaar dat je moet bedenken: Voor wie of wat ben ik er nog? Toen hij of zij er nog was, was dat geen vraag Maar als hij of zij er niet meer is, die voor jou 'je alles' was...wat dan? Dan moet je zoeken naar opnieuw zin en betekenis.
Iemand zei: Na al die jaren mis ik m'n man nog steeds, iedere dag T was eerst een wond En langzaam genas die een beetje En liet een litteken achter Maar elke keer als het weer verandert doet die pijn. Hoe lang nog? Eigenlijk gaat het nooit helemaal over.
C Het kan lang duren, je verdriet Ook al doe je nog zo je best om niet bij de pakken neer te zitten.
En als het lang duurt dan haken mensen af. Ze vergeten je, Je hoort ze zeggen: t is nu al een jaar geleden ben je er nu nog niet overheen?
Zulke vrienden ga je voortaan uit de weg. David noemt het gewoon vijanden: mensen die hem kapot maken.
Zulke 'vrienden' zullen wij toch niet zijn? Het kan echt lang duren En dat is inderdaad niet fijn, niet leuk, niet makkelijk Maar wie heeft ons wijs gemaakt - dat het leven een feestje is - en dat alles leuk en aardig moet zijn? D Als het lang duurt, dan lijkt het wel of zelfs God afhaakt: Je bidden bereikt de hemel niet meer God die er niet voor je is Hij houdt zich verborgen En geloof, hoop en liefde drogen op
En als je niet in God gelooft, zeg dan maar: het Leven - het Leven spreekt me niet meer aan Alles wordt grijs engrauw
Want of je gelooft of niet Voor iedereen is ook dit hetzelfde: Dat je soms de kracht niet vindt om door te gaan De lichtjes in je ogen schijnen niet meer, Alles wordt dof. Verdriet en gemis stellen alles in de schaduw.
David gooit het er allemaal uit: Hoe lang nog: 4 keer roept hij naar de hemel naar die verborgen God: Hoe lang nog?
En dan een gebiedende wijs: Kom mij te hulp voor het te laat is
E Kun je dat nog bidden noemen?
Dat zal ook wel eens nodig zijn. Meer dan eens. Maar niet altijd. Vandaag klaagt David alleen maar. Hij gaat er vanuit dat zijn zorgen en verdriet en moelijkheden niet aan slecht gedrag en zonde te wijten zijn. Hij heeft het goede gedaan. Hij gaat er vanuit dat hij van God hulp mocht verwachten nieuwe moed en kracht om het vol te houden. Hoelang nog? Zie mij toch! David mag zijn hart luchten, zich helemaal uitspreken. Geen censuur: God kan wel een tegen een stootje.
F Weer een vraag aan u en mij: als wij iemand met groot verdriet bezoeken verdragen wij dan zijn klagen, heftigheid Geven we dat de ruimte? Ja, maar het is nu eenmaal zo...je moet het nemen zoals het is. Ja, maar er zijn toch ook mooie dingen?
Allemaal dingen die hij ook wel weet Die hij al keer op keer tegen zichzelf heeft gezegd Moet hij het nu ook nog een keer van ons horen: Ja, maar...
Zijn we dan nog vrienden van elkaar? Of hebben we hem dan in de steek gelaten Vijanden geworden?
G Echte vrienden verdragen zulke klachten Echte vrienden delen in het donker Zulke vrienden kunnen wij voor elkaar zijn. Zou dat niet goed doen?
Want als je iemand bij je hebt die echt om je geeft: - een hele goede vriend En je kijkt elkaar in ogen En je ziet het licht van liefde en vriendschap stralen Dan weet je: ik ben niet alleen. Dan voel je je sterk worden.
Er is niemand! David is stik alleen met zijn zorgen en verdriet. Ellendiger kun je er niet aan toe zijn!
Daarom gooit hij er alles uit God, hoe lang nog Zie mij...antwoord mij...Maak mijn ogen weer licht.
En dan gebeurt het Hij beseft dat hij zijn klacht een adres had gegeven. Hij had zijn wanhoop naar de hemel op gezonden
En even zich gezien en gehoord gevoeld. Zoals mensen wel eens de ervaring op doen, Dat toen ze geen mogelijkheden meer zagen, En hun wanhoop deelden met God, er iets van rust kwam. Alsof er iets of iemand aandacht voor ze had: de stilte, de nacht werd een voertuig voor God.
En dan spreekt David zijn vertrouwen in God / in het leven uit Soms bent U dichtbij, soms ver weg, verborgen Het zal goed komen. Zo laat hij het klagen achter zicht Hij neemt verantwoordelijkheid voor zijn leven Gaat proberen er wat van te maken.
I Vandaag gedenken wij samen de geliefden die ons ontvallen zijn. Dankbaar voor vele mooie dagen en jaren Zoveel dat het alle dagen grijs kleurt en de lichtjes in onze ogen uitgaan.
Ze kunnen ook weer aangaan Als we er voor elkaar zijn - geduldig, zo lang als nodig is 1, 2 jaar of nog langer - zonder 'ja maar' de klacht horen, delen in de wanhoop - met liefde elkaar in de ogen kijken Dan krijgen ze hun glans terug
Dat doet God... of zo u wilt: Dat is het wonder van het Leven.
AMEN | ||
| terug | ||