|
Ps 29
Ps 29
Het onweer, of iets in de natuur, kan je soms enorm tot steun zijn: als het je iets van God overbrengt. Soms vertellen mensen dat God heel dichtbij was.
Iemand ernstig ziek, bezorgd of er na de dood nog iets is verdrietig om man en kinderen achter te laten wie zou voor hen zorgen zij keek op een goede dag uit het raam van het ziekenhuis grijze wolken…zoals zij die ook in haar zelf had maar opeens gingen de wolken uit elkaar de zon brak door… en ook in haar zelf werd het licht God vertelde haar: ik ben er wel…het komt goed: met jou, met die jou lief zijn
God dichtbij…dat geloven we toch? dat achter de schermen wij een God hebben die ons nooit uit het oog verliest die met ons bezig is en heel de wereld leidt naar het doel dat hij ermee voorheeft? En soms even merken we hem op als de wolken open gaan… Noach ziet hem in de regenboog Mozes in een brandende struik David ontdekt hem in een geweldig onweer Jezus wijst op de onbezorgde vogelen des hemels en de bloemen des velds
Misschien was de Eeuwige even dicht bij u toen, bij die wandeling in de bergen of toen bij de geboorte van een kind bij het zien van de sterren van de hemel.
gebeurtenissen die zoveel in je los maken aan verwondering, aan heilig ontzag daar kun je met je gewone verstand niet bij hier leg je een hand op de mond: Hier past stilte, eerbied, aanbidding…een loflied Dan volgen toewijding aan God en vragen naar zijn wil en bedoelingen.
B God is een verborgen God. We zien hem niet rechtstreeks, van aangezicht tot aangezicht We vermoeden hem: achter de schermen is hij met ons bezig. de wolken, vogels en bloemen, de bergen, het onweer, ze ont-hullen God…ze ver-hullen hem tegelijk
Dat maakt het voor ons wel een beetje moeilijk.
Op het eerste gezicht zie je niets van God Wel vogels en bloemen, wel de bergen, wel het onweer niet God zelf… de dingen maken God onzichtbaar…ze verhullen hem We zien enkel maar de voorkant.
Maar soms gaan de dingen ahw open dan spreken de vogels van Gods trouwe zorg dan spreken de bloemen van leven bij de dag dan laten zij iets van God zien dan onthullen zij zijn macht, zijn liefde, zijn zorg over ons bestaan het geheim van de werkelijkheid komt even aan het licht: God…
Daarom zegt Jezus moet je kijken met de ogen van een kind Want grote mensen: die hebben overal een naam voor bloemen, vogels, onweer….volwassenen weten al wat het is… ze staan niet meer open voor God die zich daarin te kennen geeft.
Maar kinderen: hun wereld en die van God die zijn niet gescheiden bloemen en vogels en God en engelen…die lopen allemaal door elkaar kinderen kunnen zich nog laten verrassen door God heel onbevangen geloven ze aan God die overal is die alles kan…alles weet…en altijd voor je zorgt.
Zo onbevangen heeft David het onweer beleefd Het laat hem iets zien van God Donder en bliksem onthullen voor hem de Here God Die machtige God waakt over hem en zijn volk Dat stelt hem gerust…dat wekt vertrouwen Wat anders is gepast dan hem te eren zijn heerlijkheid en glorie te bezingen?
C Ergens zijn we jaloers op David: wie wil dat nou niet Maar tegelijk voelen we ons anders dan David: dat spontane, dat onbevangene brengen wij niet op: wij weten te veel…wij weten wel beter Voor ons is het onweer een verhaal van luchtlagen die op elkaar botsen en over elkaar heen schuiven en dan krijg je electrische spanning en die ontlaadt zich: eerst zie je een flits…en even later hoor je de donder. Hoe langer het duurt, hoe verder het weg is.
Zo leren we dat tegenwoordig op school en bij het weerbericht op tv. God komt in dat verhaal niet voor. Dat is iets van vroeger. Toen wisten de mensen niet beter. Wij nu wel. We lachen erom. In een reclame mag Lex Goudsmit verkleed als god vanaf een wolkje bliksems naar de aarde slingeren.
Zo is het met het onweer gegaan, met de regenboog van Noach: met de vogels en bloemen van Jezus met ziekte en gezondheid; met welvaart en armoede; met oorlog en vrede Daar staat God buiten. als een orkaan Florida verwoest regen alles onder water zet in Pakistan dan zeggen we niet meer dat God het doet. Gelukkig niet. Maar hoe zit het dan? Kun je dan nog bidden om gezondheid, om werk om een behouden reis, om wat dan ook? Heeft God daar wel iets mee te maken? Kan Hij daar ook maar iets aan doen? We aarzelen om dat in verband met God te brengen.
Geleidelijk aan verdampt ons geloof: Van een God achter de schermen merken we niets meer. Zien soms even…werd voor velen tot: zien bijna nooit meer. We geloven nog wel dat er iets moet zijn Maar het lukt ons niet om de gebeurtenissen van ons leven daarmee in verband te brengen.
D Eigenlijk zijn we terug bij af: Wij moderne ontwikkelde mensen hebben veel van die die hele primitieve mensen in de dagen van Elia, 850 v Chr Die hadden het leven ook opgedeeld in allemaal terreinen Er is het terrein van het weer, van zon en maan en sterren er is het terrein van ziekte en gezondheid het terrein van de landbouw en de oogst het terrein van oorlog en strijd en ga zo maar door. Onze terreinen nu…en die van vroeger lijken als twee druppels water op elkaar.
Met dit verschil dan dat de mensen toen: voor elk van die terreinen een god hadden, die daar over ging. En wij nu doen het met geleerden. Over het onweer ging toen Baäl-Hadad: hij slingert de bliksems en laat het donderen. Over het onweer gaat nu: Gerrit Hiemstra hij legt uit hoe het zit, en wat er valt te verwachten. En zo is het met alles: De god die vroeger over ziekte en gezondheid ging is bij ons vervangen door de specialist. De goden maakten plaats voor deskundigen.
Maar het levensgevoel toen en nu is hetzelfde gebleven dat je je behoorlijk afhankelijk voelt - kun je je gezondheid regelen? - heb je wat over het weer te zeggen? - over die oorlog in Oekraïne? - over de torenhoge inflatie?
Wij ondergaan ons lot. Zo zit het nu eenmaal in elkaar, zeggen we Of: het heeft zo moeten zijn Maar hoe dan ook: we voelen ons klein, onzeker
E Het is tegen dit fatalisme dat Elia en de profeten opstaan. Elia zegt: er zijn niet tientallen goden die allemaal een stukje van je leven beheersen. Er is maar 1 grote en machtige God die alles geschapen heeft: het land met bergen en woestijnen de zee met zijn onpeilbare diepten donder en bliksem, de zon en de maan bloemen en vogels, mens en dier Hij heeft het bedacht en ons gegeven als een huis om in te wonen trouw en liefdevol houdt hij het in stand.
Eén God, de Schepper ook van de dingen waar wij wel nooit aan wennen zullen aardbevingen en overstromingen, nare ziektes, de dood het bestaat allemaal in zijn schepping tot Hijzelf het natuurgeweld overwint en de nieuwe aarde brengt waar de dood niet meer zal zijn noch rouw, noch geklaag. (Opb 21:4)
Eén God, zelfs voor de ellende die mensen elkaar aandoen: ongelukken, eenzaamheid, honger en armoede, oorlog en geweld het gebeurt allemaal in zijn schepping: met verontwaardiging ziet hij het gebeuren en neemt het er tegen op in Mozes en de profeten door Jezus en zijn Geest.
Eén God, voor alles wat er is
Eén God, en wat voor één: Eén die niet laat varen het werk dat zijn hand begon Eén die met ons en heel de wereld bezig blijft tot het eindelijk is geworden wat Hij er ooit in zag: Achter de schermen doet God, de Vader, de Almachtige, de Schepper zijn werk.
Dat is de gouden greep van Israel geweest. Daarmee is het fatalisme en doemdenken overwonnen. Voortaan hebben wij een adres. Met alles wat er is en gebeurt kunnen we bij deze ene God terecht. Met onze dank voor wat fijn en goed is Met onze klacht om wat erg en pijnlijk is en verbijstering oproept Met onze schuld voor wat we zelf verkeerd deden.
Daarmee worden geloof, hoop en liefde geboren GELOOF : opgewekt en sterk dat in het Verborgene God met en voor ons bezig is en dat hij, voor wie kijkt met de ogen van een kind, zich te kennen geeft.
HOOP - op verrassende wendingen voor al die situtaties die wel muurvast lijken te zitten misschien ziet God kansen en mogelijkheden waar wij die niet zien.
en LIEFDE - voor God in eerbied en aanbidding in toewijding aan zijn wil… en dan komt vanzelf de ander in beeld en de vrede en de gerechtigheid.
Zo blijven we onderweg Levend van zien, soms of zelden - even: blij dat een grijs wolkendek openbreekt en vertrouwen wekt Tot zijn rijk gekomen is. Dan… Dan zal van alles de liefde van God afstralen. Niets zal hem dan nog verhullen, alles zal hem onthullen Alles transparant tot op God. Hijzelf: alles in allen. Als van aangezicht tot aangezicht zullen we elkaar zien. AMEN | ||
| terug | ||