|
Dan 2
Dan 2
Kunnen we optimistisch zijn en in vooruitgang geloven? Daniël 2 zet daar een groot vraagteken bij. In de westerse wereld is het idee dat we langzaam maar zeker vooruit gaan: er is nog nooit eerder zo’n welvarende tijd geweest: vroeger woonden we in krotten en plaggenhutten nu in echte huizen we worden 80+ en we mogen in vrijheid leven ieder naar zijn geloof, zijn geaardheid, zijn overtuiging
Er is wel eens wat maar dan vinden we altijd weer een oplossing: het gat in de ozonlaag is opgelost de zure regen is voorbij En als CO2 een probleem is dan stappen we toch over op zonne- en windenergie?
En we hebben een beetje te doen met de arme landen want ze zijn nog niet zo vooruit gekomen als wij in het westen dat zijn.
En wij - mensen van de kerk - wij leven in die cultuur. Wij ondergaan die invloed alle dagen ademen dat vooruitgangsgeloof alle dagen in: We zijn al net zo optimistisch De dokters kunnen morgen nog meer dan vandaag
En ongemerkt gaan we het vooral van mensen verwachten - Wetenschap en techniek die zullen ons uit de problemen helpen - Handel en politiek zorgen voor de welvaart - Politie en leger voor de veiligheid. God verdwijnt al meer naar de rand: We kunnen hem eigenlijk nergens bij gebruiken. We gaan het zelf doen: het leven verbeteren van de aarde een paradijs maken.
Een aantrekkelijk geloof, zeker voor mensen die het redelijk goed getroffen hebben. het gaat steeds beter: geniet toch!
Ziet het er vanuit de hemel ook zo uit? Is God ook zo positief over ons mensen en wat wij kunnen en zullen? Deelt God ons optimisme?
B Nebakadnezar krijgt een droom, van God Een droom met een boodschap Hij ziet een standbeeld: reusachtig groot – zoals koningen voor zichzelf laten maken.
een gouden hoofd van zilver de borstkas en de armen van brons de buik zijn benen van ijzer de voeten van klei en ijzer door elkaar.
In 5 stappen van goud naar ijzer en klei dat is niet steeds mooier, duurder, edeler dat is steeds goedkoper, lelijker, zwakker: God ziet geen vooruitgang
En Daniël legt uit: dat gouden hoofd: dat bent u Nebukadnessar en de koningen na u zijn steeds van minder klasse en hun koninkrijken wreder en onmenselijker.
En zo is het gegaan. Die vijf koninkrijken zijn gekomen En daarna ging het gewoon door: Als zesde kwam er het Romeinse Rijk : beestachtig wreed.
En ondertussen zijn we de tel kwijt geraakt van al die koninkrijken en hun strijd om de macht Met als dieptepunt de 20-ste eeuw De hele wereld in oorlog. Zelfs 2x En het Joodse volk werd bijna uitgemoord planmatig efficiënt, op industiële wijze dankzij de wetenschap die een gifgas had ontwikkeld dankzij de techniek die gaskamers – en ovens had gemaakt Hoe zo vooruitgang? Kun je op mensen vertrouwen?
En het gaat maar door: - het geweld in Syrië - het gedraai en gelieg van Trump en Poetin - de onmacht van de politiek: niet in staat arme landen perspectief te bieden Geen wonder dat de vluchtelingen blijven komen
En waar het geen oorlog is daar laten knappe koppen zich inhuren om sjoemeldiesels en sjoemelsigaretten te maken om geld naar belastingparadijzen weg te sluizen om veel te veel aan medicijnen te verdienen om nep nieuws de wereld in te helpen
Vooruitgang? Er is alleen maar marktwerking: vraag en aanbod: de wet van de jungle de sterksten leven ten koste van de kleintjes.
C Houdt het dan nooit op? In zijn droom ziet de koning hoe er - zomaar - een steen losraakt uit een hoge berg en tegen dat beeld aanslaat en de reus op lemen voeten wankelt en valt en als de stofwolken zijn opgetrokken is er niets van over. helemaal verpulverd, de wind blaast het weg als kaf op een dorsvloer in een hete zomer.
Een steen! Zo heel anders dan het materiaal van dat beeld: Goud, zilver, brons, ijzer: dat tref je zo niet aan Daarvoor moet je erts delven en smelten: mensenwerk Maar die steen: is puur natuur = schepping = Gods werk.
En zo’n simpele steen kegelt dat beeld van menselijke macht en zelfoverschatting zomaar onderuit.
In die droom raakte die steen zomaar los: er kwam geen mensenhand aan te pas. Toen God vond dat het tijd was, toen gebeurde dat.
Is dat ook echt gebeurd?
Die droom is uitgekomen! Op Gods tijd werd de Here Jezus geboren daar kwam geen Jozef aan te pas:
Gekomen om al die grote machten die het leven verknoeien onderuit te halen - de wereldrijken met hun legers en geweld - de industrieen met hun slavernij en kinderarbeid en vervuiling - de banken met hun woekerpolissen - de media met hun nepnieuws - ook de tijdgeest die ons probeert wijs te maken dat het steeds beter gaat en het leven eigenlijk een feestje is.
«Des Heren kracht is groot (zingt Maria) zijn arm verstrooit, verstoot die hoog zijn in hun ogen. Hun tronen zijn niet meer, maar gunstrijk wil de Heer eenvoudigen verhogen» (66:4)
D Wacht even! Klopt dat wel? Jezus lijkt toch in niks op die steen? Die steen uit de droom is keihard, verwoestend Jezus is een mens: zacht, genezend
Er is in elk geval één overeenkomst: die steen is maar een gewoon ding zeker niet kostbaar als het goud en zilver van dat beeld En Jezus maakte ook al geen indruk: geld of bezit had hij niet Hij was niet de aanvoerder van een leger.
Vooral verhaaltjes vertellen, dat deed hij Gelijkenissen: over een koninkrijk dat komt. Best aardig, gevat, scherp ook wel eens maar daar bleef het bij.
Hij schijnt te denken dat Gods nieuwe wereld alleen maar kan komen als hij zichzelf opoffert en tot het laatst toe trouw is aan God, trouw aan de mensen: tot op het kruis een mens van liefde. Hij schijnt te geloven in de zachte krachten van geloof, hoop en liefde.
Toen haakten ze allemaal af: «Weg met hem» schreeuwen de mensen zijn eigen discipelen, Judas, Petrus laten hem in de steek Ze gooiden hem aan de kant als een waardeloze steen: niet te gebruiken deze dromer Wat hij zegt en doet, wat heb je eraan in deze wereld?
Ja, zo is het toch? Als je echt wat wilt veranderen, heb je heel andere dingen nodig: geld, industrie, techniek, handel, desnoods wapens en geweld. Elke keer als wij zo denken gooien wij hem opnieuw aan de kant als een waardeloze steen.
Maar: God heeft opgewekt. Hij gaat achter Jezus staan, Geeft hem ahw gelijk Geeft dus iedereen - toen en nu - ongelijk die Jezus voor waardeloos houdt.
De zachte krachten van geloof, hoop en liefde die zijn beslissend. Wat ons vooruitbrengt is niet de kleine geest gericht op ik en mijn macht, mijn winst, mijn belang, mijn eer, mijn gelijk.. Maar de Geest van Christus die ons inneemt voor God en opent voor elkaar. E Ondertussen is het Pasen geweest. God heeft Jezus opgewekt: de dood is dood.
Die waardeloze steen is juist de allerbelangrijkste: de hoeksteen die het hele gebouw draagt: een tempel: het huis waar God woont.
Alleen: voor een tempel zijn meer stenen nodig: mensen die zich als levende stenen geven aan de hoeksteen die Christus is en samen met hem een tempel vormen: een kring van mensen waarin Gods Geest woont
Aan u en jou en mij de keus Of we verwachten onze toekomst van mensen, van techniek en geld en macht Of we zoeken onze toekomst bij Jezus en zijn manier van leven.
Eigenlijk is dat toch geen vraag meer? Wie kan nog geloven in de vooruitgang? Alles brengen we in de war: zelfs het klimaat!
Het is de hoogste tijd voor een ander leven: zoals Jezus dat leerde: met de nadruk op dienen en delen met vergeven als het moet met een eindeloos vertrouwen op God die als een Vader in de hemelen voor ons zorgt.
Nog staat het beeld uit de droom van Nebukadnezar overeind Maar het wankelt: Een steen is er tegen aan gerold. De beslissende klap is uitgedeeld. Vroeg of laat zal het helemaal omvallen. Er zal niets van overblijven. Als de stofwolken zijn opgetrokken: is alles eindelijk zoals het wezen moet: vrede op aarde voorgoed.
Wij weten wie wij dienen zullen: Door God tot hoeksteen gelegd Basis voor een nieuwe wereld. AMEN
| ||
| terug | ||