|
Jeremia 2: 13
Jeremia 2: 13
Jer 2: 13 ...mijn volk heeft twee boze daden bedreven: Mij, de bron van levend water, hebben zij verlaten, om zichzelf bakken uit te houwen, gebroken bakken, die geen water houden (NBV21)
A Een groot onderzoek onder onze bevolking heeft als uitkomst dat de kerk ondertussen tot de minderheid behoort. Ongeveer 40% van 16 jaar en ouder rekent zich tot een kerkelijke gezindte of een levensbeschouwelijke groepering. (CBS 2021) heel veel: “ik geloof best dat er iets is” Een God of zo. Op een andere manier een leven na dit leven. Ietsisme Want als dit alles is…dat kan toch niet? We verlangen naar meer. het geloof spreekt niet meer zo aan maar helemaal kwijt willen we het ook niet
Wij hebben niet genoeg aan een leven voor enkel hier en nu. We hebben het gevoel dat er wel iets moet zijn Daarom blijft er altijd iets van onrust in ons een honger naar meer, een dorst naar God.
B Omdat het over verlangen gaat, over dorst naar God heb ik een emmer water hier neergezet. U vindt dat misschien wat oneerbiedig om God met een emmer water te vergelijken. Dat is het ook. Maar welke vergelijking is dan wel gepast als het over God gaat? - Een rots? sterk, maar ook onbeweeglijk - Een koning? machtig, maar toch een sterveling - De zon? warm en licht, maar niet meer dan een lampje God is altijd groter Wat dat betreft, zou je altijd moeten zwijgen over God.
Gelukkig geeft God mensen soms de vrijmoedigheid toch iets over hem te zeggen. Vandaar horen we hoe Jeremia, de profeet God vergelijkt met een bron van levend water. Een bron waaruit een beekje ontspringt, een rivier die het droge land vochtig maakt zodat die te gebruiken is als akkerland en gewassen voortbrengt. Onmisbaar als fris en stromend water, zo is God. Onmisbaar voor de wereld Onmisbaar voor de mensen, die verlangen naar meer die dorst hebben naar God. Die zijn liefde willen voelen Die zijn inspiratie, zijn kracht nodig hebben om er wat moois van te maken van hun gezin, van hun buurt… Die zijn Geest nodig hebben om alle lamlendigheid te verjagen
Bij zulke dorst past het om bij God aan water te denken: Zoals een hinde smacht naar stromend water zo smacht mijn ziel, naar u, o God. (Ps 42, NBV)
gaat geen vrucht dragen los van Hem.
Wil je die emmer eens optillen en er wat uit drinken? (Dat gaat niet) Emmer is te groot om uit te drinken. (Ik geef hem een bekertje) Probeer het nog eens. Nu lukt het wel.
Zo is het ook in het geloof. Hoe kan de kracht, de inspiratie, de liefde van God tot ons komen? Dan moeten wij ahw bekertjes gebruiken. Die brengen de goede gaven van God over.
Wat voor bekertjes zijn dat dan? (zet bekertje met woord gebed neer op rand preekstoel) Je deelt je leven met God je vreugde, je verdriet…en je bent ook even stil… Dan komt er rust, vertrouwen, een inzicht Zo hadden de discipelen het van Jezus geleerd.
Of het bekertje van de kerkdienst (zet bekertje met woord kerkdienst neer op rand preekstoel) Deze samenkomst is er niet alleen om elkaar weer eens te zien Het is ook de kans om even dichtbij God te zijn En iets van zijn vrede te ontvangen.
Of het avondmaal: (zet bekertje met woord avondmaal neer op rand preekstoel) brood en wijn gebruiken en daarbij Jezus gedenken Het offer van zijn liefde vieren en weer zien en horen en proeven waar het in het leven op aankomt en gesterkt de draad weer oppakken.
En niet te vergeten: je houden aan de bijbel…aan de geboden die God je geeft (zet bekertje met woord geboden neer op rand preekstoel) Omzien naar elkaar… extra zorg voor armen en vluchtelingen Dienen en delen… Je niet te buiten gaan aan drank, aan drugs, aan de liefde. Wie met Gods aanwijzingen bezig is merkt wel dat je er ook de kracht voor krijgt om ze te doen…
Wij mogen putten uit God. Wij hebben dat nodig. Wij zijn als wijnranken, die op de wijnstok horen Los van de wijnstok verdrogen wij En komt er van vrucht dragen niets terecht. God is onze bron. En hij heeft ons de bekertjes erbij gegeven om met hem verbonden te blijven.
Maar het gekke is: mensen zijn zo verschrikkelijk eigenwijs. Jezus zei: waar 2 of 3 in mijn naam samen zijn, daar ben ik in hun midden maar wij weten het beter Wij zeggen: het zit hem niet in de kerkgang! (bekertje kerkgang op de grond laten vallen)
Jezus zei: doet dit om mij te gedenken maar wij kunnen het avondmaal overslaan, dat duurt te lang (bekertje avondmaal op de grond laten vallen)
Jezus leerde ons te bidden (bekertje gebed op de grond laten vallen)
Jezus legde ons de bijbel uit maar wij zeggen: het zit hem niet in dat je veel van de bijbel weet (bekertje bijbel op de grond laten vallen)
Jezus wijdde ons in in het geloof maar wij zeggen: het zit hem niet in dat je naar catechisatie gaat (bekertje catechisatie weg gooien)
het zit hem niet in dat je niet teveel drinkt, fatsoenlijk leeft en vrijwilligerswerk doet (bekertje geboden weg gooien) Maar: Waar zit het hem dan nog wel in? alle bekertjes zijn weg! Hoe komen de gaven van God dan wel tot je? Wil je zonder bekertje uit de emmer drinken?
En als je geen bekertje gebruikt hoe kun je dan zeggen: Ik geloof heus wel… Wat voor geloof is dat dan? en vervult hij je met liefde, met hoop, met moed en inspiratie of heb je feitelijk niets met God…sta je droog?
E Ik weet wel wat we bedoelen als we zeggen Dat is een reactie op vroeger: toen lag de nadruk wel eens erg op het uiterlijke: op de kerkgang en je houden aan de kerkelijke gewoontes; naar catechisatie en belijdenis doen als je 18 was. Het gebeurde nogal eens dat je die dingen meer deed omdat je ouders er op hamerden dan uit innerlijke overtuiging.
Terecht dat je dan nu zegt: daar het zit hem niet in Je hart moet er wel bij zijn. Anders is het niet echt. En gelukkig voelen we ons zo vrij om onze eigen keus te maken. En niet een spelletje op te voeren om de lieve vrede.
Maar vroeger is voorbij. Ik gebruik alleen maar van die bekertjes als ik het leuk vind als ik er behoefte aan heb.
Kijk en dat is nu net de verkeerde instelling als het om geloof gaat. Als je wilt dat de Geest van Christus in je komt wonen… en een nieuwe mens uit jouw vormt vol van geloof, van hoop en liefde dan vraagt dat inzet, volharding, toewijding.
Dat is toch met alle dingen die een beetje de moeite waard zijn: voor vriendschappen geldt hetzelfde en de band met je vrouw, je man…je kinderen Daar moet je aan blijven werken…niet alleen als je het leuk vind en er plezier aan beleeft…juist en nog veel meer als de relatie onder druk staat…de liefde dreigt te verdwijnen.
Zo is het ook met geloof: Dat houden we levend als we de bekertjes gebruiken Dan zijn we met Jezus bezig en door Hem met God.
F Waarom zeg ik deze dingen? Omdat ik me zorgen maak. Als je niet op z’n minst een paar van die bekertjes geregeld gebruikt kom je droog te staan Je ondergaat niet langer de vormende kracht die er van God, van zijn Woord en Geest uitgaat.
Het christelijk geloof met al zijn rijkdom wordt dan op den duur iets vaags: ik geloof wel dat er iets is. Een flink deel van ons volk is al zo ver afgezakt.
Is het toevallig dat er zo’n verruwing in ons land is? Wat een vernielingen na een voetbalwedstrijd Wat een gescheld op TV Wat een agressie in het verkeer Wat een dreigementen tegen politici
Voor Jeremia was het zonneklaar: de ondergang van het volk Israel heeft alles te maken met het loslaten van God en zijn richtlijnen met niet meer drinken van het levende water.
Meer dan ooit komt het erop aan wie je bent waar je uit put door welke traditie jij je laat vormen. Een die de humaniteit dient… en jou tot vrede en gerechtigheid aanspoort Of een die tot moord en terreur oproept.
Een die de gelijkheid van alle mensen verkondigt of een die vrouwen als tweederangs behandelt.
Een die uit is op vrijheid en vreedzaam samenleven of een die voor ongelovigen, voor homo’s, voor Joden en anderen geen ruimte laat.
De bekertjes staan klaar. Alleen: je moet ze wel gebruiken. AMEN | ||
| terug | ||