Joh 16: 22
Joh 16: 22
Op zoek naar vreugde die blijft Op zoek naar vreugde Pas (12 mei) dacht ik dat ik die gevonden had als Ajax met 5 - 0 wint van Heerenveen en kampioen wordt van de ere-divisie
Supporters in de kleuren van de club die helemaal uit hun dak gaan en zingen, en schreeuwen, en hossen en springen met vlaggen zwaaien Zo blij, voor vreugde moet je naar het voetbal
Maar, als er winnaars zijn, zijn er ook verliezers: in Almelo hangt de vlag halfstok: (21 mei) Heracles verliest en degradeert fans met tranen in hun ogen soms boos op de leiding, op de trainer op van alles en nog wat Zwaar teleurgesteld.
Wat ik me afvraag: Zo'n grote vreugde om een potje voetbal? Hoe moet dat, als je echt wat groots te vieren hebt?
Zo'n verdriet om een verloren wedstrijd Hoe moet dat, als er echt wat belangrijks verloren ging?
Wat ik me afvraag: Is het eigenlijk wel goed dat je stemming zo op en neer gaat met de resultaten van je voetbalclub? De stand van de rente? Of de zon schijnt of dat het regent?
Zou er ook een vreugde zijn die je niet ontnomen wordt Een vreugde die blijft?
Meestal gaat het om serieuzere zaken: Wat kun je blij zijn dat je gezond bent... zeker als je een spannende operatie of een zware kuur moest ondergaan.
Wat kun je blij zijn als je werk hebt... helemaal als je een tijdje zonder werk zat
Wat kun je je bevoorrecht voelen als je vader of moeder wordt of ontroerd als je oma of opa wordt alleen maar dank-je- wel zeggen
Wat vieren we op 5 mei elk jaar weer de bevrijding als een groot feest omdat we nog heel goed weten het geweld van de oorlog: de honger, de angst, de verwoesting de razzia's, de deportaties.
Ook als je het zelf niet meemaakte Als je tot nu toe geluk had met gezondheid en werk met vrede in het land Dan nog...weet je wel hoe bijzonder dat is. Een vriend van je ziek een buurman zonder werk een oorlog vlakbij
Als je een beetje wakker leeft, dan weet je wel: de wereld is geen pretpark. het is niet zo, dat je alleen maar wat slingers hoeft op te hangen en het wordt een feestje. Over ziekte en gezondheid, over werk of niet over oorlog en vrede...of je de ware tegenkomt over dingen die echt belangrijk zijn heb je niets te zeggen. Als het je mee zit, heb je geluk. Als het tegen zit, heb je pech Heel grillig allemaal. Er valt geen lijn in te ontdekken.
Is het daarom dat steeds meer mensen hun geloof aan de kant doen? Want: een God die liefde is, je leven leidt, de wereld in zijn hand houdt Niets van te zien, toch? Laten we realistisch zijn Gewoon maar proberen er het beste van te maken Elkaar helpen. En zelf ook genieten van het goede dat er is want morgen kan het anders zijn.
Maar kan dat wel? : genieten – met de dood op de hielen? Is er ook een vreugde die blijft? Die overeind blijft in voor- en tegenspoed?
en komen uit bij de discipelen en zij weten heel goed de wereld is geen pretpark
Maar: ze hebben Jezus in hun midden. En hij is anders. Zoals hij leeft... totaal niet bezig om van zijn leven een feestje te maken Helemaal aan God toegewijd – om zijn naam te heiligen – zijn koninkrijk te laten komen – zijn wil te doen Daardoor zo gericht op de mensen vol liefde en aandacht en zorg. ...dat is geweldig.
Jezus lijkt wel één grote opening een kristalhelder raam en door dat raam valt de liefde van God zijn hulp, zijn kracht de wereld, de levens van mensen binnen. Hij geeft hoop. Hij maakt ons blij en opgewekt. Dit is het leven dat mooi is, dat zin heeft, dat de moeite waard is. dichtbij God, om zijn liefde te ontvangen om daarvan delen met de mensen om hen heen.
Maar zegt Jezus: Jullie zullen huilen en weeklagen. Waarom? Omdat de wereld hem niet verdraagt. – De mensen die van het leven een feestje willen maken vinden hem te zwaar op de hand. Straks hangen ze even geen slingers op... Dan hangen ze Jezus aan het kruis
– De mensen van “er is geen God, geen liefde, geen leiding” we staan er alleen voor. we moeten er maar het beste van zien te maken. De realisten willen van hem af. Die lastpost met zijn gezeur over God en geloof en liefde.
Al gauw zullen jullie huilen en weeklagen, zegt Jezus – als ik aan het kruis hang. Terwijl de wereld blij zal – dat ze van mij af zijn... Dat ze God van de wereld afgetrapt hebben.
En wat zal er dan overblijven van dat nieuwe begin... van de hoop die zij en wij gegrepen hebben. Van onze wil om Jezus te volgen? Van ons geloof aan God die liefde is
Is er dan geen enkele vreugde die blijft?
Dat is ongedacht. na kruis en graf Pasen? Christus die opstaat uit de dood? God die de wereld niet laat vallen, terwijl de wereld hem ervan aftrapt.
Dat onvoorstelbare vieren we elk jaar met Pasen. Hij zet de wereld en de mensheid niet bij grof vuil. Hij wil ons terug. En dat mag hem veel kosten Daar heeft hij alles voor over. Zijn liefste mensenkind, zijn oogappel, Jezus zet hij in. En hij gaat er aan onder door.
Zo verloren de wereld. Zo zijn we de weg kwijt wij die krampachtig proberen van het leven een feestje te maken wij die te bezeerd zijn om nog te geloven Wij herkennen hem niet die ons de liefde van God overbrengt
Het wonder van Pasen is niet de weggerolde steen het lege graf de verschijning van Christus Dat is allemaal maar kinderspel. Het echte wonder van Pasen is dat God heeft gedacht: Wat zijn ze ziek, wat zijn ze verdwaald, Wat zijn ze de weg kwijt. Hoe hard hebben ze mij nodig. Mijn liefde. Mijn vergeving.
Zo denkt, zo voelt een vader, een moeder die kan zijn kind maar niet vergeten. Dit is het echte wonder van Pasen is dat Gods Vaderhart nog altijd voor ons klopt.
Jullie zullen me terug zien. mijn Geest zal bij jullie komen en met vreugde vervullen
Vreugde die blijft.
E Jezus vergelijkt dat met een bevalling.
Dat is een opvallend beeld. Vrouwen, moeders zullen dat direct begrijpen: de weeën, steeds heftiger de pijn die er bij hoort, de uitputting als het lang duurt de wanhoop op het laatst als het kind geboren wordt. Maar dan, als het allemaal goed gaat, ben je vooral heel blij. En de pijn en moeite ben je vergeten.
Zo zegt Jezus zal het met jullie gaan: verdrietig als ik uit de wereld wordt weggekruisigd en in verwarring: jullie zullen denken hebben we ons vergist in Jezus? hebben we ons maar wat laten wijs maken? toen hij het brood deelde toen hij het onze Vader leerde bidden?
Hebben ze dan toch gelijk de mensen van het feestje en de slingers? Hebben ze dan toch gelijk de realisten die zeggen dat er geen God is?
Die verwarring zal niet te lang duren. drie dagen maar dan zal je verdriet in vreugde veranderen... Vreugde die blijft.
Want dan is eens en voorgoed duidelijk geworden dat God liefde is... liefde die het nooit voor gezien houdt... liefde die alles overwint...
Dan zul je net als die moeder niet meer terugdenken aan de weeën en de pijn. Dan zul je net als die moeder blij zijn met haar kind.
En dan zegt Jezus niet Blij dat een mens ter wereld is gekomen Hij bedoelt: Blij dat uit jouwzelf eindelijk die mooie mens van geloof, hoop en liefde geboren is die mens van vreugde om God die liefde is
Jij opnieuw geboren, van boven tot leven gewekt door de Geest van Christus. Vreugde die blijft.
Om een liefde die niet op raakt. Vreugde om ieder mens door zijn Geest aangeraakt Herboren tot geloof, hoop en liefde.
Vreugde die blijft. Al is daar van onze kant inzet voor nodig volharding, gebed, kerkgang, brood en wijn. Zo zal het bij ons blijven: Een diepe vreugde bij al wat ons verdriet. Een opgeruimdheid bij al wat ons bezorgd maakt Een vaste rots waar alles wankelt.
Hebben we het toch gevonden! vreugde die blijft Want dit is geen vluchtige stemming die zomaar om-slaat. Het zit vast op iets buiten onszelf, op Christus. Op de voldongen feiten van Pasen en Pinksteren. De grote daden van God die niemand kan ongedaan maken.
Bij alles wat wij proberen te doen voor God en voor elkaar. Bij alles wat ons overkomt is dit de stille diepe vreugde in ons hart. Het komt goed. AMEN.
zingen : Gez 89: 1 t/m 5 (Liedboek 1973) (O Christus, Heer der heerlijkheid)
| ||
terug | ||