Luc 12: 35 - 40 Luc 12: 35 - 40

lezen: Ps 90 en Luc 12: 35-40 (NBV)

35 Sta klaar, doe je gordel om en houd de lampen brandend, 36 en wees als knechten die hun heer opwachten wanneer hij terugkeert van een bruiloft, zodat ze direct voor hem opendoen wanneer hij aanklopt. 37 Gelukkig de knechten die de heer bij zijn komst wakend aantreft. Ik verzeker jullie: hij zal zijn gordel omdoen, hen voor de maaltijd nodigen en hen bedienen. 38 Gelukkig degenen die hij zo aantreft, ook al komt hij midden in de nacht of kort voor het aanbreken van de dag. 39 Besef wel: als de heer des huizes had geweten op welk uur de dief zou komen, dan zou hij niet in zijn huis hebben laten inbreken. 40 Ook jullie moeten klaarstaan, want de Mensenzoon komt op een tijdstip waarop je het niet verwacht.’


A      groet
We waren zo hoopvol dit jaar begonnen:
Oekraïne zou in het voorjaar de Russen eruit zetten
Maar dat viel tegen: een loopgravenoorlog.

We waren zo hoopvol dit jaar begonnen:
toenadering tussen Israël en Saoedie Arabië
Maar na 7 oktober staat het er slechter voor dan ooit.

 

Het jaaroverzicht vermeldt nog veel meer treurigheid:

Bosbranden in heel Europa

Overstromingen wereldwijd

Dat wijst op een enorm probleem:

het klimaat verandert in een ongekend tempo

Eilandstaatjes als Tuvalu en de Malediven

dreigen in de zee te verdwijnen

Hoe lang houden wij de voeten wel droog?

 

En we hebben te doen met de vele vluchtelingen

uit arme landen

uit oorlogsgebieden

op zoek naar leven, naar vrijheid, naar toekomst.

Bevriezen in de kou

Verdrinken in zee

 

We willen wel helpen.

En toch ook weer niet
Want we zijn bang dat er zo veel komen

dat we ze niet kwijt kunnen.

 

Onze eigen kinderen kunnen niet eens een fatsoenlijk huis vinden.

De wachttijd voor een woning in de grote steden: meer dan 10 jaar!

 

Klimaatverandering

Woningnood

Het bemoeilijkt onze levens.
Het vervult ons met verdriet, met zorgen, met wanhoop


Het is zoals dat lied van Luther zegt:

Midden in het leven - zijn wij door de dood omgeven.

We worden op vele manieren bedreigd.

 

Zal het nieuwe jaar ons leven brengen?

Of opnieuw weer allerlei vormen van on-leven, van dood

 



 

B      We lazen Ps 90, de oudejaars-psalm

Leer ons zo onze dagen tellen dat we een wijs hart bekomen

Blijkbaar kunnen we wat leren door de dagen te tellen.

 

Tellen: dat is één voor één

Zoals je postzegels bekijkt:

één voor één houd je ze even voor de lamp

om de afbeelding, de kleuren, de randjes te zien.

 

Zo kijken naar de dagen die achter ons liggen:

Niet alleen de slechte

waar we het net over hadden

 

Maar ook de goede dagen

Die waren er natuurlijk ook

misschien wel meer dan je denkt

want hoe gemakkelijk vergeet je een mooie vakantie

en dat je weer beter werd

en dat een vervelende ruzie werd uitgepraat

en dat je eten en drinken, werk en inkomen had.


Tel ze een voor een.
Want je kunt er een wijs hart van bekomen:
De goede en slechte tijden - dat is er niet zomaar
Daar kun je iets uit opmaken.
Daar zit een boodschap in, een boodschap van God:
 

Onze grote problemen: zou het een straf kunnen zijn?
Laat God ons door de natuurrampen weten

dat we verkeerd met de aarde omgaan?
Wil Hij dat we ons gedrag veranderen?
Duurzamer leven, minder vliegen, minder vlees eten, minder verspillen?

 

En onze voorspoed en welvaart: zou het een test kunnen zijn?

een test die aan het licht brengt hoe rechtvaardig we zijn:

helpen jullie elkaar, of is het ieder voor zich?

 

En dat het allemaal zo anders liep dan we dachten.

Zou dat een les kunnen zijn:

Dat je niet zo onafhankelijk bent als je dacht

En al helemaal niet de regisseur van je eigen leven.

Je kunt enkel inspelen op de ontwikkelingen

Gebruik maken van de mogelijkheden die zich voor doen

Door wie of wat laat je je leiden? Wat is je doel?

 

Een straf, een test, een les

Ik kan dat niet voor u of jouw in vullen.

Ieder van ons moet dat voor zichzelf bedenken

Wat is voor mij van toepassing?
Daar kun je een wijs hart van bekomen:

groeien in geloof, hoop en liefde.




 

C      Die ellende van oorlog en klimaat en mensen op de vlucht

Al die ellende maakt één ding wel heel duidelijk:

God is niet bij ons.

Hij heeft ons verlaten, de bron van het leven

Onze ellende bewijst: God is er niet.

We beleven het als een straf, een test, een moeilijke les.

 

God is er niet. Klinkt gek. Is misschien nieuw voor ons
Maar voor Jezus hoort dat gewoon bij het geloof.
Hij vertelt van een rijke man, een koning.

Symbool voor God.

En die man gaat weg. Naar een bruiloft.

Zijn knechten blijven alleen achter in huis.

 

Daar hebben ze het moeilijk mee.

Ze hebben een goede baas aan hem. Ze missen hem.

Maar ze wisten wel: Hij komt terug.

En als hij terugkomt,

willen we hem niet voor een dichte deur laten wachten.

Dan doen we hem direct open

en ontvangen we hem allerhartelijkst.

En dus lieten ze de lampen aan om te wakker te blijven.

Om klaar te staan bij de deur.

Want ze wisten zeker: hij komt terug. Geen twijfel mogelijk.

 

Als het goed is doet de kerk dat ook:

God missen, naar Hem verlangen.

Bidden dat Hij komt:

Maranatha Kom spoedig Heer.

Want: Midden in het leven zijn wij door de dood omgeven

Reken af met alles wat het leven bederft en verziekt.

Vestig uw rijk van vrede en recht voorgoed op deze aarde.

 

Doen we dat: zo bidden om Gods nieuwe wereld?
Zo verlangen naar God echt in ons midden?

Zo aanwezig dat on-leven en dood niet bij ons kunnen komen?


Weet u hoe dat is?
Dat is als een operatiekamer in het ziekenhuis:

Uit het plafond boven het bed

stroomt schone lucht naar beneden

zodat de patiënt geen virus-infectie oploopt.

En er is overdruk in de Operatiekamer:
meer lucht in de operatiekamer dan daarbuiten op de gang

Door die overdruk kan vuile lucht van buitenaf onmogelijk

de operatiekamer in, de patiënt besmetten.

 

Als God toch eens zo bij ons was...
Als die sterke macht die alle kwaad
alles wat het leven verziekt en bedreigt
buiten de deur houdt,
op veilige afstand.

Maar dat is de bedoeling! Dat wil Hij.

En dat gaat gebeuren ook.

Ooit zal het zijn: God alles in allen.

 

Dat is iets om naar uit te kijken.

De knechten van de heer blijven niet voor niets op

Ze kunnen niet wachten dat hun heer

weer bij hen is.


 


 

D      Jezus vertelt de gelijkenis omdat hij voorziet

dat zijn leerlingen

dat de kerk er aan gaat wennen

dat God er niet is

dat we het normaal vinden

dat het leven aan alle kanten

door de dood wordt omgeven.

 

Is dat met ons gebeurd?

Gewend geraakt aan al die vormen van dood om ons heen?
Afgestompt door het journaal?

 

Het is wat het is. Het gaat zoals het gaat.

Ik hoor het nog al eens

Soms klinkt het als berusting in Gods wil,

Soms klinkt het als overgave aan zijn goede zorgen.

Maar vaker klinkt het teleurgesteld: T is wat het is

En moedeloos klinkt het: Het gaat zoals het gaat.

 

Geen strijd, geen protest.
Maar op de toon van verliezers:

We moeten het maar nemen zoals het komt.
Hopelijk valt het mee
Komen we er een beetje geschikt bij langs

 


Maar dan hebben we de hoop opgegeven!

Dan verwachten we voor vandaag en morgen

alleen nog maar vormen van dood:

ziekte en verdriet, natuurrampen, crisis, oorlog.

En alle vreugde verdwijnt uit onze levens.

Dan leven we moedeloos van de ene dag in de andere.


Dat zou zo jammer zijn

Want hoor eens hoe die gelijkenis verdergaat:
De Heer komt...

En wat gebeurt er dan?
Hij zal zijn gordel omdoen

zijn knechten voor de maaltijd nodigen

en hen bedienen.

De rollen worden omgekeerd!

De knechten kenden hun heer en meester wel.

Zij wisten dat hij hun zou verrassen.

Daarom bleven ze op


Zo doet God, zegt Jezus
Inderdaad : Hij is er niet...en dat is zwaar

Maar Hij is onderweg.

En als Hij er eenmaal is...

dan wil Hij niet bediend worden.

Dan geeft Hij een feest voor iedereen

die waakt en uitkijkt en verlangt

naar het einde van de nacht

naar de overwinning van de dood

Zo'n God hebben wij...

Voor het leven, voor het feest heeft hij ons bestemd

Een knecht is hij geworden om dat mogelijk te maken.

 



 

E      Wat zal het nieuwe jaar brengen?

Niemand die het weet.

Geen mens kan in de toekomst kijken.

Een betere vraag is:
Wat verwachten we van de toekomst?

Geloven we in God en hopen dat hij komt

en op het feest dat dan begint.

Of hebben wij de hoop opgegeven?

 

Wat verwacht je - alles of niets?

Dat maakt heel veel uit.

Want waar je op rekent, dat doet wat met je.

Net zoals pas in de weken voor Kerst:

We maken het thuis gezellig.

We hangen een kerstster op.

Sturen kaarten naar familie en vrienden,

Doen boodschappen voor een lekkere maaltijd.

Geven de krantenjongen een leuke fooi.

Allemaal dingen omdat Kerst er aan zit te komen.

 

Zo is het ook met de komst van God.

Met de terugkeer van Christus.

Dat is iets om naar uit te zien.

Om nu al blij mee te zijn:

Hij komt, die de dood overwonnen heeft

Hij komt, die het leven terecht brengt

 

En dan ga daar mee bezig:

je zet pessimisme en wanhoop buiten de deur

je helpt oog voor de mensen om je heen
helpt ze als het kan

vergeeft ze als het eens nodig is

bidt voor ze als het moet

 

En samen met anderen zing je ervan

en luister je naar de verhalen, deel je brood en wijn

Zo blijf je wakend, zo houd je de lampen brandende

 

En soms zal het zijn of Hij er al even is:

in ons midden: overal waar 2 of 3 in zijn naam bij elkaar zijn

daar is Hij.

Dan weten we het weer vast en zeker: Hij leeft

En wat de toekomst ook brengt

tegenspoed, ziekte, zorgen

wij houden vol...wij blijven hopen...waken...

Want niets kan ons scheiden van de liefde van God.

 

Midden in het leven zijn wij door de dood omgeven?
Nee

Midden in de dood zijn wij in het leven

want Eén breekt het brood

om met ons te leven, midden in de dood.  AMEN

terug