|
Luc 20: 17 - 18
Luc 20: 17 - 18
Wij vinden geloof wel eens te hoog gegrepen en Jezus te zweverig. Wij kunnen er soms niet zo veel mee. Maar daarin vergissen wij ons. (Luc 20: 17) moet ik eerst wat uitleggen over de bouw van huizen in Israel.
vierkante of rechthoekige tegels van klei of leem, met stro erdoor voor de versteviging Die worden niet gebakken in ovens, maar gedroogd in de zon En daarna op elkaar gestapeld tot muurtjes Met houten balken erdoor om de boel bij elkaar te houden.
Die tichelstenen kunnen niet goed tegen de regen. Na de herfst moeten die muren weer aangesmeerd worden om ze waterdicht te krijgen. En zo'n muurtje van tichelstenen kun je ook niet zomaar op de grond zetten De regen zou de stenen aantasten, de grond wegspoelen en het huis zou instorten. Daar hoort een fundament onder, van stevige, zware, harde keien. Die lossen niet op in het water. Die blijven op hun plek liggen En op dat fundament kwamen dan de muren van de woning. Dus bij de bouw worden er eerst keien gezocht voor het fundament
En hoe beter die keien tegen elkaar aanpassen, hoe steviger het fundament. Een aannemer die er een beetje oog voor heeft kan de meeste keien wel gebruiken. Maar soms zit er een kei tussen, met zulke gekke hoeken en kanten die past nergens. Weg ermee. En dan moest je hem goed uit de weg leggen Anders struikel je er ook nog over. Die rotsteen!
Maar soms gebeurt het - die struikelsteen - later toch goed van pas komt: op de hoek - waar de fundamenten haaks op elkaar staan
Een kei niet geschikt voor recht toe - recht aan een enkele keer past die heel goed om de 2 haakse kanten te verbinden. En dan had je een echt stevig fundament voor je huis De steen die de bouwlieden hadden weggegooid - is een hoeksteen geworden. Zo kun je je vergissen…van waardeloos - naar heel belangrijk . Onmisbaar
deze is tot een hoeksteen geworden.
In deze woorden uit een psalm heeft Jezus zichzelf herkend. Zijn weg heeft hem in Jeruzalem gebracht En hij voelt wel aan wat er met hem zal gebeuren: er is bewondering voor zijn boodschap en waardering voor de wonderen die hij doet Hosanna roepen de mensen als hij Jeruzalem binnen gaat maar…: het enthousiasme wordt minder tegenwerking en vijandschap nemen toe Straks roepen dezelfde mensen “kruisig hem” en zijn beste vrienden zullen hem in de steek laten...
De mensen moeten mij niet, zegt Jezus, Ze gooien mij weg zoals een steen die niet geschikt is voor de bouw aan de kant wordt gegooid: weg ermee, onbruikbaar
Die woorden over je vijanden liefhebben Kun je daar je leven, je gezin, een samenleving mee opbouwen? Wat moet je daarmee als het oorlog is, in Oekraíne
Die woorden over dienen en delen en vergeven en dat iedereen die God op je weg brengt je naaste kan zijn Wat moet je daarmee als er woningnood is en de vluchtelingen maar blijven komen
En over onbezorgd leven bij de dag een God die voor je zorgt Zijn dat bouwstenen voor je leven? Dat is allemaal toch veel te wiebelig en onzeker Heb je met al die inflatie niet meer aan een appeltje voor de dorst
Die Jezus...een ergernis... Hij past niet in onze wereld Niet te gebruiken voor onze problemen veel te hoog in zijn vertrouwen op God veel te breed in zijn liefde voor alle mensen veel te diep in zijn wijsheid afgekeurd...weg ermee
Misschien wel vooral hier om dat wij onszelf beschouwen als heer en meester van ons eigen bestaan. net als die pachters uit de gelijkenis.
God? Ach er zal wel een Schepper zijn die ons de wijngaard gegeven heeft: - een schepping vol goede gaven - een land vol mogelijkheden: onderwijs, werk, ziekenhuis, recreatie God, vooruit dan maar verder is Hij als die man vn de wijngaard die naar een ver land vertrok. Hij is afwezig. We kunnen onze eigen gang gaan. Die wijngaard hebben we niet te leen; die is gewoon van ons. En wat we van de schepping maken, en van ons leven, en van ons land dat maken we zelf wel uit.
En als er af en toe mensen komen die ons eraan herinneren dat niets van onszelf is maar alles ons in bruikleen gegeven is niet je eigendom…maar je toevertrouwd: Een schepping om te bewerken en te bewaren niet om naar de vernieling te helpen En medemensen om mee samen te leven niet om klein te houden, of aan hun lot over te laten
Als zulke mensen komen: de profeten van toen en nu dan doen we onze oren dicht: Het klimaat, dat verandert altijd. Zeggen we dan: Vroeger waren er zulke ijstijden...dat de Noordzee droogviel kon je lopend naar Engeland.
Je medemens in de problemen? Ja het was hart-verwarmend die spontane acties voor de mensen uit Oekraine Maar wat als ze over een half jaar hier nog zijn? Of nog langer? zijn ze dan ook nog onze naaste? medemens? - of kostenpost - of concurrent op de woningmarkt?
En als God in zijn goedheid tenslotte zelf onder ons komt in Jezus, zijn Zoon, om ons het leven met God en de ander te leren dan verdragen wij hem nog minder: Voor het huis dat wij wensen te bouwen is Jezus niet geschikt Ons leven, ons land...dat weten we zelf veel beter. Een ergernis is Jezus...Hij past ons niet….weg met hem Jezus sterft buiten de muren van Jeruzalem Aan de kant geworpen als een onbruikbare steen.
Het houdt een keer op, Gods geduld nu zal de heer van de wijngaard wel komen en de pachters ombrengen...
Maar dat is nu zo verrassend aan God: hij houdt het niet voor gezien. De steen die wij aan de kant gooiden omdat hij ons niet past die steen wordt door God opgepakt en het wordt de belangrijkste steen van allemaal: de hoeksteen.. die het fundament goed stevig maakt, geschikt om het huis van je leven op te bouwen.
En dan neemt God deze verworpen Jezus en wekt hem op de Paasmorgen op uit de doden en neemt hem tot zich in de hemelen geeft hem een naam boven alle naam De hoogste eer…voor hem die door ons werd verworpen
Daarmee bekrachtigt God alles waar Jezus voor stond:
die wij wel eens niet haalbaar vinden…God zegt er ja op. Dat is de manier...bouw hierop verder
zo weinig voor zichzelf, zoveel betekenend voor de ander Voor ons teveel gevraagd God gaat er achter staan... probeer het toch...daar kun je op bouwen.
Omwille van Jezus… omwille van zijn grote liefde voor mensen waar hij alles voor over had…tot en met zijn leven omwille van hem is er geen oordeel, komt er geen vuur van de hemel….
Want zou God het levenswerk van Jezus ongedaan maken? Hij geeft ons veel liever toch nog weer een kans om het te proberen op dit nieuwe fundament op de basis van geloof, hoop en liefde. Omwille van deze ene rechtvaardige is toekomst voor ons leven en redding voor de wereld.
Hij is de hoeksteen, die de wereld behoed voor de ondergang. Daarom zegt het evangelie: Hier mag je opnieuw beginnen. Een nieuw begin maken met een schone lei. Let op zijn woorden, om ze te doen Let op het voorbeeld van zijn leven, om het na te volgen
en de wijngaard geven aan anderen... Dat is vaak uitgelegd als dat God met Israël niets meer te maken wil hebben en voortaan met de kerk geschiedenis maakt. Alsof de kerk de plaats van Israel heeft ingenomen. Dat is een uitleg geweest met verschrikkelijke gevolgen: kruistochten, jodenvervolgingen, antisemitisme...
Ook gewoon een foute uitleg want: De wijngaard aan anderen, wie zijn dat - die anderen? Die anderen, dat zijn mensen die weten dat ze anders zijn die beseffen dat ze geen eigenaren zijn maar weten dat ze de aarde, hun leven, hun talenten in bruikleen hebben, hun toevertrouwd om er iets moois van te maken
Als het goed is, zit de kerk vol met zulke mensen. En ik weet zeker dat ze ook daarbuiten te vinden zijn: in Israel, en onder alle volken. Mensen met het hart op de goede plek Mensen door Gods goede Geest aangeraakt Mensen in de weer voor vrede en geluk
Het moet kunnen: mensen die vrucht dragen het zit erin: een kerk die zich inzet voor gerechtigheid het kan wel: een wereld van vrede en gerechtigheid.
Een struikelsteen voor iedereen die van een God boven hem niet wil weten en zich afsluit voor zijn wil.
die verlangt naar het rijk van God naar een wereld waar het goed is voor alle mensen Omdat God zelf er woont en iedereen op Hem is afgestemd en zijn wil volop geschiedt Wij gaan er wat moois van maken Van de wijngaard die ons leven is Dat het bijdraagt tot het geluk van mensen Dat het is tot eer van God
Dan is het niet vergeefs geleefd Dan heeft het vrucht gedragen. AMEN | ||
| terug | ||