|
Luc 3: 15-22
Luc 3: 15-22
Met goede voornemens zijn we dit jaar begonnen. Wat dat betreft lijken we op de mensen die naar de Jordaan zijn gekomen om zich door Johannes laten dopen. Ze willen een nieuwe start maken. Dat zijn woorden met een grote gevoelswaarde: Ze klinken heel positief Het heeft iets van een compliment, van bewondering en blijdschap ook. Het klinkt als: ik ben blij met je Liefde, dat komt er vooral in mee.
Als het goed is, is zoiets ook wel tot ons gezegd toen we nog klein waren: Je maakte je eerste sommetjes op school: moeilijk En je weet wel papa en mama vinden die heel gemakkelijk Maar toch zeggen ze: goed gedaan, we zijn trots op je Dan groeit je zelfvertrouwen: ik kan wat.
Misschien denk je ook wel aan toen je van school was gestuurd Je had meester een grote mond gegeven Je was een beetje bang toe je thuis kwam Moeder zei: dat valt ons tegen, Vader bromde: zo hebben we je niet opgevoed Maar allebei zeiden ze na een tijdje: we blijven van je houden je bent en je blijft onze lieve jongen, onze lieve meid En opgelucht haal je adem En je weet: mijn gedrag keuren ze af Dat is ook verkeerd, hoe zouden ze dat door de vingers zien Goed dat ze me daarop aanspreken Maar mijzelf...ik mag er nog altijd zijn.
Onvoorwaardelijke liefde... Het is zo belangrijk dat je als kind daarin opgroeit. (Doen we daar ons best voor?) (Daan en Henrieke, zullen jullie daar je best voor doen?)
We zeggen wel eens: God is verborgen, we merken niets van hem. laten ze iets zien van God van zijn liefde voor mensen die ook al onvoorwaardelijk is: Ik verdien zijn liefde niet met een heilig leven. Ik verspeel die ook niet met wanprestaties. Hij kijkt verder dan mijn goede of slechte gedrag Hij ziet altijd de mens daarachter: eigenwijs, driftig, bezeerd, bitter En niets liever wil hij dan met zijn liefde ons aanraken. Dan wordt het weer licht en opgeruimd van binnen Dan groeien we, en kunnen we verder.
B Jij mijn lieve kind.... Wist u dat GOD dat ook wel eens zegt?
Als je s morgens wakker wordt het licht van de zon naar binnen wandelt en je de tafel dekt, je brood eet voel je je dan niet heel bevoorrecht? en dankbaar...blij dat je er bent dat je er bent en leven mag...mee mag doen met de mensen
Dat klinkt toch als: Mijn lieve kind ben je?
Of hebben we daar geen antenne meer voor? Zijn we zo gewend geraakt aan het goede dat het allemaal gewoon is geworden, vanzelfsprekend Dan verdwijnt de verwondering uit ons leven en ook het ontzag voor God die ons het leven en adem en alles geeft
In de bijbel is het boekje Prediker daar een voorbeeld van: Ik heb paleizen, tuinen, vrouwen, feesten Het ontbreekt me aan niets. Maar: t is allemaal zo leeg, zo ijdel, lucht en leegte. Jammer als het goede zo gewoon is geworden, Zo plat dat je er niets van God in ziet.
Jij mijn lieve kind.... Soms vertellen mensen dat ze dat hoorden in moeilijke tijden: ziekte en grote zorgen en verdriet. Maar er waren vrienden, buren, kinderen de een hielp, de ander kon goed luisteren En hun liefde en vriendschap komt over, komt bij je binnen. En het is of God laat weten: jij mijn lieve kind ik steun je...ik zorg voor je... ik laat je niet in de steek En je voelt hoe je kracht krijgt hoe het van binnen licht wordt
Niet altijd gaat het zo in moeilijke tijden kun je je ook zo verdrietig en alleen voelen Je kunt er niet meer bij, waarom dit je allemaal overkomt
In de bijbel is het Naomi die haar man en kinderen verliest, En dan zegt ze: noem me voortaan Mara – bitterheid want dat is ze: bezeerd... Niet meer in staat haar hart nog weer te openen voor God en voor de mensen en voor het leven. Bang om opnieuw geraakt, bezeerd te worden.
C In de loop van de jaren gaan we op Prediker lijken we verliezen we de verwondering om wat fijn en mooi en goed is We krijgen er de leegte voor terug Het gevoel dat het hele leven maar een zinloos gebeuren is.
Of we gaan op Naomi lijken: het leven heeft zoveel tegenslag en verdriet gebracht bitterheid in ons hart.
Of hebt u – net als ik – een beetje van allebei: lijden we aan het zinloze van Prediker en aan het bittere van Naomi.
Hoe dan ook: een handvol van zulke mensen is vandaag naar de Jordaan gekomen om gedoopt te worden door Johannes Ze willen zo graag een nieuw begin maken Niet alleen breken met slechte gewoontes Maar ook Ipv sleur weer verwondering om het leven ontzag voor God die alles draagt en geeft Ipv bitterheid een hart dat zich openen kan om liefde te geven en te ontvangen
Ze zitten vol goede voornemens, net als wij zo kort na de jaarwisseling Maar tegen niemand van hen zegt God: mijn geliefde kind ben je... Of hij boos is als je ouders toen je van school gestuurd was.
Zelfs niet tegen Johannes, de Doper deze prediker van hel en verdoemenis die voor niemand bang was die zelfs koning Herodes durft aan te spreken op zijn wangedrag. Ook voor hem zegt de stem niet: jij mijn zoon... Want zelfs deze grote profeet maakt het niet waar: Straks in de gevangenis is er van zijn geloof en moed en vertrouwen niets over dan twijfelt hij aan Jezus, aan God, aan alles.
Tegen niemand zegt God: jij mijn geliefde kind in jouw heb ik een welbehagen... Vast zou hij dat wel willen zeggen Wat zou hij graag willen dat het waar was U zijn zoon, jij zijn dochter, hij onze Vader in de hemelen Maar wij zijn die hoge titels niet waard We hebben te veel van Prediker en van Naomi Wij durven het niet aan. zijn liefde te geloven in voor- en tegenspoed hem te vertrouwen in leven en in sterven beide.
Deze dag is Jezus naar de Jordaan gekomen. En dan roept een stem uit de hemel: Waarom voor Jezus wel deze woorden? Wat maakt hem zo uniek?
Omdat hij niets van dat lege en zinloze heeft van Prediker... Voor hem is niets gewoon en vanzelfsprekend Als hij de bloemen des velds ziet of de vogelen des hemels hun zorgeloosheid...dan moet hij denken aan God en zijn zorg voor alles wat leeft en dat we ons geen zorgen moeten maken voor de dag van morgen.
Hij heeft ook niets van dat harde en bittere van Naomi Zijn hart is vol liefde en zorg voor mensen Dat maakt hem kwetsbaar. Maar verbitteren zal hij niet.
Maar als je zo dichtbij God leeft dat de vogels en de bloemen je van zijn liefde spreken Als je zo dichtbij God leeft dat je geen spatje bitterheid in je hebt Dan hoef je toch geen nieuw begin te maken? Dan hoef je toch niet gedoopt te worden? Dan ben je toch in alle opzichten: Gods Zoon Waarom gaat hij dan naar de Jordaan om gedoopt te worden
In een ander evangelie, bij Mattheus, lees je nog de verbazing daarover terug: ik heb veel meer nodig dat u mij doopt.
dat hij bij ons wil horen mensen die met zichzelf overhoop liggen mensen die zo verlangen naar opnieuw God in hun leven mensen die niet langer een kruising willen zijn van het lege van Prediker en het bittere van Naomi Maar die zonen en dochters willen worden van een Vader in de hemelen zoals hij dat is: Jezus: met een hart vol liefde voor God...en voor de mensen
Daarom is Jezus naar de Jordaan gekomen Hij zegt daarmee tegen God: Vader in de hemelen, ik geloof dat dit uw plan is met mijn leven dat ik gezonden ben om mensen weer bij U terug te brengen.
En dan hoort Jezus de bevestiging van zijn vermoeden: Jij bent mijn zoon, de geliefde, in jou heb ik een welbehagen.
En een duif daalt neer op hem alleen. Maar Johannes en de dopelingen horen en zien het wel. Het is niet voor Jezus alleen een bijzonder moment Het is een teken voor ons allemaal. God zegt daarmee tegen u en jou en mij:
Kijk naar Jezus, dan zie je mijn liefde voor jullie. Zie hoe hij naar de Jordaan is gekomen om één met jullie te zijn mensen voor wie het leven zinloos lijkt mensen met bitterheid in hun ziel mensen die ergens zo graag zouden geloven dat in het verborgene een hart voor hun klopt dat er een God is....een Vader in de hemelen Voor ons is hij gekomen!
Straks gaat hij rond rond onder de mensen Probeert hij iedereen weer met God te verbinden Wat een vreugde bij de blinden, de verlamden, de verschoppelingen bij allen die zich met hem inlaten. Zullen wij dat ook maar doen? ons openstellen voor zijn Geest?
Hij leert ons met nieuwe ogen kijken naar de bloemen des velds en de vogelen des hemels een teken van Gods zorg Zou er dan Vader zijn die voor mij zorgt? Daar komen de eerste barstjes in dat gevoel van leegte en zinloosheid.
Hij laat ons zien dat God je levensweg niet altijd om de moeilijkheden heen leidt Jezus zelf ondervindt vijandschap, onrecht, sterft aan een kruis Maar hij bidt: Vader uw wil geschiede. Vader, vergeef het hun En met een warm en bewogen hart haalt hij het einde: Vader in uw handen mijn Geest. 3x Vader, 3x God in zijn liefde aangeroepen Zo kan ik mijn weg ook proberen te gaan Dan krijgt bitterheid geen kans!
God is liefde. Vast zullen we er nog vaak aan voorbij leven soms ons leeg als Prediker voelen of bitter als Naomi. Dat is erg voor jezelf, jammer voor je omgeving. Maar evenzo vaak beginnen we overnieuw Want onvoorwaardelijk is de liefde van God. Hij is een als een Vader in de hemelen Wij zijn kinderen op aarde. Door Jezus Christus onze HEER. AMEN | ||
| terug | ||