Mc 10: 13 - 16
Mc 10: 13 - 16
Worden als een kind (Mc 10: 13 - 16) staat een bijzondere kerk. Het was ooit een veel grotere kerk met een schip en zijbeuken Maar dat is allemaal gesloopt. Alleen het koor is nog over. De plek waar alles eraf ging kon natuurlijk niet open blijven. De burgemeester bedacht dat het wel mooi zou zijn als daar een gebrandschilderd raam zou komen. En dat is gebeurd. Marc Chagall kreeg de opdracht om dat raam te maken Hij werkte er 2 jaar aan en toen was het klaar. Hier ziet u het resultaat: Ja, zo ziet het er van de buitenkant uit. Maar om echt te zien hoe mooi het is moet je naar binnen. Dan zie je de kleuren en de voorstelling Het is teveel om allemaal te benoemen: maar iets boven het midden? Een meeserwerk. 7 x 12 meter. Hoger dan de kerk
Als je die zaal voor het eerst binnenloopt dan raak je diep onder de indruk van het licht, de kleuren, de sfeer die het oproept Overweldigend is het. La Paix, heet het raam: De vrede. Je wordt er stil van. Even zie je iets, proef je iets van vrede van harmonie, van geluk en rust zoals je dat nergens aan treft.
Chagall heeft iets uit de wereld van God weten zichtbaar te maken.
Maar om dat te zien: moet je de kerk in Aan de buitenkant zie je er niets van. Dan blijft het mooie voor je verborgen. Alleen binnen openbaart zich de schoonheid van het raam
Je moet een insider worden, geen outsider blijven Een bezoeker, een deelnemer...geen buitenstaander
B Als het over het geloof gaat, dan heb je dat ook: Van buitenaf ziet het er niet erg aantrekkelijk uit:
Je hebt een dik en ingewikkeld boek: de bijbel En je moet naar van die saaie diensten in de kerk En door de week moet je alles vergeven Iedereen helpen en de hele wereld redden. En het kost nog geld ook Da’s de buitenkant van het geloof even grauw als dat raam voor buitenstaanders.
Maar van binnenuit ziet de wereld van het geloof er heel anders uit. Voor wie erdoor gegrepen zijn en meedoen ligt de nadruk niet op die moeilijke bijbel en op de kerk / en op de regeltjes. Welnee! Hun gaat het om wat ze van God ontvangen aan vertrouwen / aan blijdschap en hoop aan liefde / gaven van de Geest Hun gaat het erom hoe ze dat kunnen delen met elkaar en kunnen inzetten voor de wereld. Zij zien hoe er door het raam van het geloof een licht op hun leven valt dat het mooi maakt en goed doet.
En nu dacht u misschien: de buitenstaanders dat zijn de on-kerkelijken de deelgenoten dat zijn wij...
Maar zo keurig verdeeld is het niet: De ouders die met hun kinderen naar Jezus komen zij lijken buitenstaanders want: wat weten zij nou van de bijbel en het geloof? Maar: zij zien hoe in Jezus de liefde van God in de wereld is gekomen en mensen verandert. Dat willen ze ook voor hun kinderen. Het zijn geen buitenstaanders, maar insiders, zieners, gelovigen.
En de discipelen die Jezus volgen zij lijken echte deelgenoten maar: zij menen dat het in het geloof om de bijbel en uitleg en de juiste toepassing gaat. En daar zijn die kleintjes nog lang niet aan toe. Dat maakt de discipelen tot buitenstaanders. Zij zien niet hoe in Jezus het licht van God de wereld binnenvalt om alle mensen in het licht te zetten ook de allerkleinsten,
Je kunt kerkganger zijn en toch geen oog hebben voor God en zijn liefde in Jezus Je kunt onkerkelijk zijn en meer van God hebben begrepen dan de gemiddelde kerkganger...
C Buitenstaander of deelgenoot…wie bent u en jij… Wat is het geloof voor mij? Vooral een zaak van veel moeten en weinig mogen? Ben ik dan de wereld van het geloof wel binnen gegaan? Of ben ik buiten blijven staan?
Weet u wie de wereld van het geloof binnen gaan? en de schoonheid ervan ontdekken? De kinderen! voor zodanigen is het koninkrijk van God. Niet voor de discussiëerders die al maar praten over het raam en ondertussen vergeten om naar binnen te gaan om de schoonheid ervan te ondergaan.
En niet voor de sleur-kerkganger die al lang vergeten is waar hij ooit door geraakt werd: dat mooie raam… het licht van God dat op zijn leven viel.
Maar wel voor de allerkleinsten die nog niets weten die nog geen innerlijk commentaar hebben bij wat ze zien en horen die nog onbevangen zijn. voor zodanigen is het koninkrijk van God.
En gelukkig ook voor alle grote mensen tenminste wanneer ze worden als een kind: wie het koninkrijk van God niet ontvangt als een kind zal het voorzeker niet binnengaan.
Wij, grote mensen moeten worden als een kind. Dan zien we niets van God om ons heen Dan gaan de sporen van zijn liefde en zorg en wijsheid en macht zomaar aan ons voorbij
Worden als een kind. Wat is dat? Nee. Het is: de afstandelijke houding van de buitenstaander loslaten. Het is insider worden. Van binnenuit naar dat mooie raam kijken Met andere ogen naar de wereld, naar de ander, naar jezelf en naar God kijken.
Jezus had zulke ogen. Als hij de bloemen des velds zag dan zag hij iets van Gods uitbundigheid En dan kon hij vragen: Waarom je dan zorgen maken - hoe jij je kleden moet? Vertrouw maar op God.
D Laat ik maar een paar voorbeelden geven: Als Jan op het orgel speelt, wat horen we dan? Gewoon trillingen van de lucht: zoveel Hertz zegt de geleerde, taal van de buitenstaander…en zo is het. Muziek, waar ik kippevel van krijg taal van de betrokkene…en ook dat is waar.
Onweer zegt de weerman: electrische spanning die zich ontlaadt taal van de buitenstaander de stem van God…zegt iemand die zich opeens als een kind zo klein voelde Ze hebben allebei gelijk.
Dieren en planten Natuur zegt de bioloog, resultaat van een toevallig proces Afstandelijke taal…heel waar. Schepping van God, zegt iemand die zich meer en meer verwondert zo knap en zo mooi zit het in elkaar. Niet minder waar.
De bijbel Verhalen van mensen met hun God zegt de onderzoeker heel neutraal…maar het klopt. Het verhaal van God met mensen, zeggen wij precies omgekeerd…en zo is het ook
Een oude vrouw in de trein. Heb ik niets mee te maken, zeg je afstandelijk en strikt juridisch is dat zo: ik heb voor mijn plaats betaald Je naaste, zegt het kind in jezelf, En jouw plaats is voor haar. Dat is nog meer waar.
En hier, dit glas water H2O volgens de mensen die het weten kunnen. Een liter weegt een kilo Het bevriest bij 0 graden en het kookt bij 100 Klopt allemaal. Taal van de buitenstaander
Maar wie dorst heeft zegt niet H2O Die roept 'water, geeft me te drinken.'
En wie zich slecht en onwaardig voelt zegt: dompel mij onder...doop mij was het verkeerde van mij af en laat mij herboren weer opstaan en leven. Geen H2O, maar sacrament teken van Gods vergevende liefde. Een hemelse dorstlesser.
E Worden als een kind...geen buitenstaander blijven maar insider worden dat heeft te maken met andere woorden leren: schepping ipv natuur de stem van God ipv onweer je naaste ipv treinreiziger Maar meer nog heeft het te maken met luisteren naar wat je hart je ingeeft open staan voor symbolen je laten verwonderen.
Als een man en een vrouw samen een kind krijgen wat zeggen ze dan tegen elkaar? Heel vaak stamelen ze dan zoiets als: een wonder… een geschenk van God Ze zijn zo ontroerd, zo diep onder de indruk het komt niet in ze op om te zeggen: dat kind hebben wij gemaakt. Niet dat dat niet ook waar is. Maar zo beleven ze het niet.
Zij kijken niet als van buitenaf naar dat mooie raam Zij kijken van binnenuit. Ze zijn getroffen door het mooie licht dat op hun leven viel toen hun kleintje geboren werd. Ze zien in de diepte. De ware aard van de werkelijkheid laat zich zien. Dit kind: geschenk van God!
Niet: zomaar wat andere woorden voor hetzelfde maar met hart en ziel open staan voor het geheim van de werkelijkheid. Deze wereld: schepping van God! jijzelf en alle mensen : voorwerp van Gods liefde en zorg.
Die beleving is in onze cultuur slecht ontwikkeld. We leven in een technische, rationale wereld. Maar die open, ontvankelijke houding hebben we in aanleg allemaal Iedereen kan weer worden als een kind.
Als we onze kinderen iets van het geloof willen bij brengen laten we het dan minder hebben over gewoontes, meningen, bijbelkennis, Hoe belangrijk ook; het is allemaal buitenkant. Laten we ze leren in de diepte te zien. Laten we ze vooral betrekken bij al die heilige momenten in onze levens waarin God dichtbij is. Want De mooie kant van het raam is dat kun je elkaar niet uitleggen De mooie kant van het raam is alleen van de binnenuit te zien. AMEN | ||
terug | ||