Mc 10: 13 - 16 Mc 10: 13 - 16

Worden als een kind  (Mc 10: 13 - 16)


A         In Sarrebourg, in het Noord Oosten van Frankrijk

staat een bijzondere kerk.

Het was ooit een veel grotere kerk met een schip en zijbeuken

Maar dat is allemaal gesloopt.

Alleen het koor is nog over.

De plek waar alles eraf ging kon natuurlijk niet open blijven.

De burgemeester bedacht dat het wel mooi zou zijn

als daar een gebrandschilderd raam zou komen.

En dat is gebeurd.

Marc Chagall kreeg de opdracht om dat raam te maken

Hij werkte er 2 jaar aan en toen was het klaar.

Hier ziet u het resultaat:

plaatje 1

Ja, zo ziet het er van de buitenkant uit.

Maar om echt te zien hoe mooi het is

moet je naar binnen.

Dan zie je de kleuren en de voorstelling

plaatje 2

Het is teveel om allemaal te benoemen:

maar iets boven het midden?

Adam en Eva - die herkent u wel

Een meeserwerk. 7 x 12 meter. Hoger dan de kerk

 

Als je die zaal voor het eerst binnenloopt

dan raak je diep onder de indruk

van het licht, de kleuren, de sfeer die het oproept

Overweldigend is het.

La Paix, heet het raam: De vrede.

Je wordt er stil van.

Even zie je iets, proef je iets van vrede

van harmonie, van geluk en rust

zoals je dat nergens aan treft.

 

Chagall heeft iets uit de wereld van God

weten zichtbaar te maken.

 

Maar om dat te zien: moet je de kerk in

Aan de buitenkant zie je er niets van.

Dan blijft het mooie voor je verborgen.

Alleen binnen openbaart zich de schoonheid van het raam

 

Je moet een insider worden, geen outsider blijven

Een bezoeker, een deelnemer...geen buitenstaander

 

 

 

 

B       Als het over het geloof gaat, dan heb je dat ook:

Van buitenaf ziet het er niet erg aantrekkelijk uit:

 

Je hebt een dik en ingewikkeld boek: de bijbel

En je moet naar van die saaie diensten in de kerk

En door de week moet je alles vergeven

Iedereen helpen en de hele wereld redden.

En het kost nog geld ook

Da’s de buitenkant van het geloof

even grauw als dat raam voor buitenstaanders.

 

Maar van binnenuit ziet de wereld van het geloof

er heel anders uit.

Voor wie erdoor gegrepen zijn en meedoen

ligt de nadruk niet op die moeilijke bijbel

en op de kerk / en op de regeltjes.

Welnee!

Hun gaat het om wat ze van God ontvangen

aan vertrouwen / aan blijdschap en hoop

aan liefde / gaven van de Geest

Hun gaat het erom hoe ze dat kunnen delen met elkaar

en kunnen inzetten voor de wereld.

Zij zien hoe er door het raam van het geloof

een licht op hun leven valt

dat het mooi maakt en goed doet.

 

En nu dacht u misschien:

de buitenstaanders dat zijn de on-kerkelijken

de deelgenoten dat zijn wij...

 

Maar zo keurig verdeeld is het niet:

De ouders die met hun kinderen naar Jezus komen

zij lijken buitenstaanders

want: wat weten zij nou van de bijbel en het geloof?

Maar: zij zien hoe in Jezus de liefde van God

in de wereld is gekomen en mensen verandert.

Dat willen ze ook voor hun kinderen.

Het zijn geen buitenstaanders, maar insiders, zieners, gelovigen.

 

En de discipelen die Jezus volgen

zij lijken echte deelgenoten

maar: zij menen dat het in het geloof

om de bijbel en uitleg en de juiste toepassing gaat.

En daar zijn die kleintjes nog lang niet aan toe.

Dat maakt de discipelen tot buitenstaanders.

Zij zien niet hoe in Jezus het licht van God

de wereld binnenvalt

om alle mensen in het licht te zetten

ook de allerkleinsten,

 

Je kunt kerkganger zijn en toch geen oog hebben

voor God en zijn liefde in Jezus

Je kunt onkerkelijk zijn en meer van God hebben begrepen

dan de gemiddelde kerkganger...

 

 

 

C        Buitenstaander of deelgenoot…wie bent u en jij…

Wat is het geloof voor mij?

Vooral een zaak van veel moeten en weinig mogen?

Iets van meningen en discussie?

Ben ik dan de wereld van het geloof wel binnen gegaan?

Of ben ik buiten blijven staan?

 

Weet u wie de wereld van het geloof binnen gaan?

en de schoonheid ervan ontdekken?

De kinderen! voor zodanigen is het koninkrijk van God.
 

Niet voor de discussiëerders

die al maar praten over het raam

en ondertussen vergeten om naar binnen te gaan

om de schoonheid ervan te ondergaan.

 

En niet voor de sleur-kerkganger

die al lang vergeten is waar hij ooit door geraakt werd:

dat mooie raam…

het licht van God dat op zijn leven viel.

 

Maar wel voor de allerkleinsten die nog niets weten

die nog geen innerlijk commentaar hebben

bij wat ze zien en horen

die nog onbevangen zijn.

Laat de kinderen tot mij komen

voor zodanigen is het koninkrijk van God.

 

En gelukkig ook voor alle grote mensen

tenminste wanneer ze worden als een kind:

wie het koninkrijk van God niet ontvangt als een kind

zal het voorzeker niet binnengaan.

 

Wij, grote mensen moeten worden als een kind.

Anders kunnen we het koninkrijk van God niet ontvangen

Dan zien we niets van God om ons heen

Dan gaan de sporen van zijn liefde en zorg en wijsheid en macht

zomaar aan ons voorbij

 

Worden als een kind. Wat is dat?

Is het: kinderachtig doen?

Nee. Het is: de afstandelijke houding van de buitenstaander loslaten.

Het is insider worden.

Van binnenuit naar dat mooie raam kijken

Met andere ogen naar de wereld, naar de ander,

naar jezelf en naar God kijken.

 

Jezus had zulke ogen.

Als hij de bloemen des velds zag

dan zag hij iets van Gods uitbundigheid

Die bloemen, die maar een dag bloeien...toch in de mooiste kleuren getooid...

En dan kon hij vragen:

Waarom je dan zorgen maken - hoe jij je kleden moet?

Vertrouw maar op God.

 

 

 

D       Laat ik maar een paar voorbeelden geven:

Als Jan op het orgel speelt, wat horen we dan?

Gewoon trillingen van de lucht: zoveel Hertz

zegt de geleerde, taal van de buitenstaander…en zo is het.

Muziek, waar ik kippevel van krijg

taal van de betrokkene…en ook dat is waar.


Donder en bliksem

Onweer zegt de weerman: electrische spanning die zich ontlaadt

taal van de buitenstaander

de stem van God…zegt iemand die zich opeens als een kind zo klein voelde

Ze hebben allebei gelijk.

 

Dieren en planten

Natuur zegt de bioloog, resultaat van een toevallig proces

Afstandelijke taal…heel waar.

Schepping van God, zegt iemand die zich meer en meer verwondert

zo knap en zo mooi zit het in elkaar.

Niet minder waar.

 

De bijbel

Verhalen van mensen met hun God zegt de onderzoeker

heel neutraal…maar het klopt.

Het verhaal van God met mensen, zeggen wij

precies omgekeerd…en zo is het ook

 

Een oude vrouw in de trein.

Heb ik niets mee te maken, zeg je afstandelijk

en strikt juridisch is dat zo:

ik heb voor mijn plaats betaald

Je naaste, zegt het kind in jezelf,

En jouw plaats is voor haar.

Dat is nog meer waar.

 

En hier, dit glas water

H2O volgens de mensen die het weten kunnen.

Een liter weegt een kilo

Het bevriest bij 0 graden en het kookt bij 100

Klopt allemaal. Taal van de buitenstaander

 

Maar wie dorst heeft zegt niet H2O

Die roept 'water, geeft me te drinken.'

 

En wie zich slecht en onwaardig voelt zegt:

dompel mij onder...doop mij

was het verkeerde van mij af

en laat mij herboren weer opstaan en leven.

Geen H2O, maar sacrament

teken van Gods vergevende liefde.

Een hemelse dorstlesser.

 

 

 

 

E          Worden als een kind...geen buitenstaander blijven

maar insider worden

dat heeft te maken met

andere woorden leren:

schepping ipv natuur

de stem van God ipv onweer

je naaste ipv treinreiziger

Maar meer nog heeft het te maken met

luisteren naar wat je hart je ingeeft

open staan voor symbolen

je laten verwonderen.

 

Als een man en een vrouw samen een kind krijgen

wat zeggen ze dan tegen elkaar?

Heel vaak stamelen ze dan zoiets als:

een wonder…

een geschenk van God

Ze zijn zo ontroerd, zo diep onder de indruk

het komt niet in ze op om te zeggen:

dat kind hebben wij gemaakt.

Niet dat dat niet ook waar is.

Maar zo beleven ze het niet.

 

Zij kijken niet als van buitenaf naar dat mooie raam

Zij kijken van binnenuit.

Ze zijn getroffen door het mooie licht dat op hun leven viel

toen hun kleintje geboren werd.

Ze zien in de diepte.

De ware aard van de werkelijkheid laat zich zien.

Dit kind: geschenk van God!

 

Niet: zomaar wat andere woorden voor hetzelfde

maar met hart en ziel open staan

voor het geheim van de werkelijkheid.

Deze wereld: schepping van God!

jijzelf en alle mensen : voorwerp van Gods liefde en zorg.

 

Die beleving is in onze cultuur slecht ontwikkeld.

We leven in een technische, rationale wereld.

Maar die open, ontvankelijke houding hebben we in aanleg allemaal

Iedereen kan weer worden als een kind.

 

Als we onze kinderen iets van het geloof willen bij brengen

laten we het dan minder hebben over

gewoontes, meningen, bijbelkennis,

Hoe belangrijk ook; het is allemaal buitenkant.

Laten we ze leren in de diepte te zien.

Laten we ze vooral betrekken bij al die heilige momenten

in onze levens waarin God dichtbij is.

Want

De mooie kant van het raam is

dat kun je elkaar niet uitleggen

De mooie kant van het raam is alleen van de binnenuit te zien.

AMEN

terug