|
Neh 2: 11 – 3: 6
Neh 2: 11 – 3: 6
Preek Neh 2: 11 – 3: 6 A Wereldberoemd is de Chinese Muur: meer dan 6000 km lang Nu een van de wereldwonderen en toeristische attractie Maar oorspronkelijk gebouwd om de vijandelijke legers buiten te houden Door Israel loopt een muur die verhindert dat de Palestijnen van de westelijke Jordaanoever en van de Gazastrook zomaar Israel binnenlopen Te vaak gebeurde het dat er terrorristen een bloedbad aanrichten. Wie een muur bouwt, voelt zich bedreigd. Muren beschermen: moeten de vijand buiten houden. Soms zijn muren voor nog wat anders bedoeld: Het ijzeren gordijn bv. tussen Oost en West was er niet zozeer om de vijand tegen te houden In een tijd van tanks, raketten en vliegtuigen zegt een muur niet zoveel. De muur was meer bedoeld om de invloed van het westen tegen te gaan en vooral om te verhinderen dat men van Oost naar West zou vluchten. Een middel om de eigen identiteit vast te houden: daarvoor was die muur. Om ons land staan geen muren: Iedereen kan vrij in- en uit gaan En wij ondergaan invloeden uit alle mogelijke culturen. Mensen uit allerlei volken komen hier wonen En onze identiteit? Wat is nou typisch Nederlands? Dat weet niemand meer. De gemiddelde Nederlander bestaat niet, zei prinses Maxima, die het had onderzocht. Waarvoor zou die muur van Nehemia bedoeld zijn: om te beschermen tegen vijanden? om de identiteit te bewaren? B Nehemia is naar Jeruzalem gekomen om de muren en de poorten te herstellen. Die waren ooit verwoest en de bevolking was gedeporteerd naar Babel Maar nu zijn de Perzen heer en meester geworden En die volgen een andere politiek: om de spanningen in dat grote rijk te verminderen geven zij de overwonnen volken wat meer ruimte Ze mogen hun eigen godsdienst aanhouden. De Joodse ballingen krijgen zelfs de vrijheid om naar het beloofde land terug te gaan. Maar daar valt het tegen: in de ballingschap waren ze op elkaar aangewezen en voelden ze hoe ze samen 1 volk waren / 1 taal spraken hoe ze dezelfde God dienden Ze hadden er de synagoge uitgevonden: want zonder tempel moest er toch een plek zijn waar je elkaar ontmoet en samen de tora leest en bespreekt. Maar nu, terug in en om Jeruzalem valt het tegen: huizen verwoest / tempel verbrand /muren neergehaald / poorten vernield De heilige stad is een aanfluiting. En dat doet zeer. Wat hun in Babel erdoor had geholpen: hun saamhorigheid, hun geloof, de dienst aan God, de studie van de Tora dat hangt hier allemaal in de lucht: Er is niets van over En er waren tijdens hun ballingschap ook allerlei andere mensen komen wonen: met andere taal en godsdienst, Kon je hun gewoontes overnemen? Kon je daarmee trouwen? En Nehemia beseft: Als het Joodse volk zijn identiteit wil bewaren dan moet er iets gebeuren muren om de stad…niet enkel om je veilig te voelen maar ook om de anderen buiten te houden om vreemde invloeden af te wren om je eigen regels en gewoontes erop na te houden. C Muren om de stad…Nieuwe poorten En de koning heeft toestemming gegeven! Als dat geen teken is, dat God nog steeds om hen geeft en achter de schermen zijn werk doet. Wie weet hoe vaak ze aan God getwijfeld hebben Die jaren in de ballingschap leek het wel of Hij zijn volk vergeten had. Leek het soms één grote vergissing te geloven in God Te vertrouwen dat Hij voor een keer zou zorgen in het lot van Israel. Wij herkennen die tijfel: Is dit mijn weg, Heer? zorgt U ook nu voor mij? Als alles om ons heen donker wordt en we in niets Gods nabijheid ervaren vragen wij ook zo… Maar nu ontdekken ze: In het verborgene werkt Hij onverstoorbaar door aan zijn plan met de mensen en de wereld! Hij geeft hun deze kans. Het was niet vergeefs te geloven, de aanvechting en twijfels te doorstaan en bij het geloof aan God en de dienst aan elkaar te blijven. Dat mag ook onze hoop zijn: dat we Gods aanwezigheid weer ontdekken dat Hij daar niet te lang mee wacht. Met groot enthousiasme gaan ze aan de slag. Iedereen doet mee: de hogepriester en zijn medewerkers van mannen van Jericho /inwoners van Tekoa een goudsmid, een zalfbereider/apotheker, districtshoofden/burgemeesters en hun dochters handelaars, noem maar op. Niemand voelt zich te hoog, te belangrijk om stenen te sjouwen / planken aan te geven om knecht te zijn van timmerman of metselaar. Schouder aan schouder werken ze samen in grote saamhorigheid. D Zien ze dan niet de puinhopen? de verbrande poorten? Natuurlijk wel…maar daar zien ze doorheen Straks kunnen we hier onszelf zijn, ons veilig voelen God dienen…naar zijn geboden leven… En wat kun je met zo weinig mensen, onervaren, zonder machines Zien ze dan niet dat het eigenlijk onbegonnen werk is? Vast wel…maar ze kijken naar wat ze wel kunnen en iedereen, jong en oud, kan toch met stenen sjouwen planken aangeven…als het moet met z’n tweeën? Horen ze niet hoe ze uitgelachen worden Komen jullie soms tegen de koning in opstand? Natuurlijk wel, maar ze luisteren naar Nehemia: De God des hemels, hij zal het ons doen gelukken… Zijn ze niet bang dat de koning van gedachten zal veranderen en zijn toestemming zal intrekken Natuurlijk zitten ze daar over in Maar voorlopig geeft hij de ruimte. Die kans benutten ze. Wie aldoor naar de lucht kijkt, komt aan zaaien niet toe. En kunnen ze niet beter bidden? Bidden om het komen van Gods Rijk en het hemelse Jeruzalem Vast doen ze dat… Maar ze weten ook van bid en werk Op wonderen moet je niet rekenen. Als je nou wilt weten wat geloof is: dit is het je niet blind staren op het hier en nu door de moeilijkheden heen kijken en de kansen zien Vertrouwen dat in het verborgen God zijn werk doet. Wat een kracht ligt er in zulk geloof: uit de puinhopen herrijst een nieuwe muur Dit is een geloof dat bergen verzet. Gewekt door God...uitgevoerd in grote saamhorigheid. Zullen wij dat nog eens meemaken? Zo’n opwekking…iedereen die zijn steentje bijdraagt aan de gemeente schouder aan schouder voor de goede zaak? E Wat is nu de identiteit van dat restje Israel dat uit de ballingschap terug kwam? Bij Nehemia ligt dat nog wat door elkaar. Aan de ene kant gaat het om allerlei uiterlijke dingen: er moet een heilige stad zijn, omringd met muren en poorten Een sieraad voor het oog. En daarbinnen: een tempel..offers…rituelen... Later komt daar nog meer uiterlijke kenmerken bij: dan worden gemengde huwelijken verboden de sabbatsrust moet heel streng nageleefd. Wie daaraan voldoet hoort er bij… Dat is een gevaarlijke ontwikkeling: Die zichzelf erbij vinden horen, gaan neerzien op de anderen, die zijn anders, die horen er niet bij, dat is het volk dat de wet niet kent dat zijn de hoeren en de tollenaars, En als je als Nederlanders je identiteit laat bepalen door uiterlijke dingen: of je wel een hollandse naam hebt of je wel de vaderlandse geschiedenis kent of je wel westerse kleding aan hebt dan zie je wel heel veel mensen die anders zijn dan ga je je bedreigd voelen: Geert Wilders ziet overal vijanden. Maar bij Nehemia vind je ook het andere: het geloof aan God…de wens hem te dienen de enorme saamhorigheid onder het volk. Ook dat is typisch voor Israel: een innerlijke identiteit. Waar het om gaat is: wie je bent: Het maakt niet uit of hij de sabbat heel precies naleeft of hij van zuiver Joodse komaf is, of niet Wie met ons meedoet in het geloof aan God en in de dienst aan elkaar, die horen erbij. Wie zichzelf zo verstaat, zet de poorten open en heet welkom ieder die zich tot God en geloof, tot Jeruzalem en de kerk aangetrokken voelt. F Eeuwen later staat er een nieuwe Nehemia op: Jezus Christus Voor hem telt enkel de dienst aan God en de liefde voor de ander. Wie zo leeft, probeert te leven hoort bij Hem Het maakt niet wie hij of zij verder is: hoer of tollenaar, rechtvaardige of zondaar, rijk of arm, Jood of heiden, man of vrouw het doet er niet toe Enkel de dienst vurig en oprecht aan God… enkel de liefde royaal en hartelijk voor de ander Daar spreekt hij de mensen op aan en zover probeert hij ons te krijgen dat we met hem meedoen: levend dichtbij God…toegewijd aan elkaar. Een grote uitnodiging, deze Jezus: een open poort…een neergelaten brug… Niets meer van een muur heeft hij… Hij is het nieuwe begin de petra, de rots, het fundament Om toch weer een tempel op te bouwen? Nee, niet een letterlijke, maar figuurlijk Mensen in wie de Geest van God wil wonen en werken. Mensen die samen een gemeente vormen: een geestelijke tempel Wat maakt ons tot gelovigen, tot christenen? (Antwoord:) Dat we op die uitnodiging van Jezus ingingen: om bij Hem te horen… en met vallen en opstaan proberen hem te volgen Dat is onze identiteit. Niet eens wat we ervan terecht brengen, maar dat we het proberen. We worden niet afgerekend op ons resultaat Alleen de inspanning telt. Dat is genade. G Er gaan stemmen op om opnieuw muren op te trekken: Om van Europa een fort te maken een onneembare vesting voor gelukzoekers uit Afrika Wat zegt dat van ons? Waar zoeken we dan onze identiteit: bij onze welvaart? Het gaat er toch om wie je bent? Of je samen met anderen je wilt inzetten voor de vrede en de gerechtigheid Er gaan stemmen op om opnieuw muren op te trekken Om Nederland echt van de Nederlanders te laten zijn Waar mensen met andere kleding en gewoontes niet horen Wat zegt dat van ons? Ligt onze identiteit dan in kleding en gewoontes? Het gaat er toch om dat je de wet respecteert de democratie hoog acht en dat je je samen met anderen wilt inzetten voor een fijn en goed land om in te wonen. Er gaan altijd weer stemmen op om van de kerk een zuivere kerk te maken om mensen die niet aan allerlei normen voldoen buiten te sluiten. Maar christenen weten van genade Alleen de intentie telt. En iedereen met het verlangen God te dienen is hier welkom om te zingen van Gods liefde en daarvan te delen met de mensen om je heen.. AMEN | ||
| terug | ||