Onderweg Onderweg Omdat christenen geloven in kruis en opstanding van Jezus veranderen alle dimensies van hun leven. Ik begin dichtbij: bij wat het evangelie betekent voor hoe je jezelf ziet en beleeft: ikzelf nieuw: spiritualiteit. Daarbij zijn drie relaties te onderscheiden: met God (mystiek), de medemens (ethiek), de natuur (eco-ethiek). Met je mede-gelovigen vorm je een nieuwe kring mensen: een nieuw volk, de gemeente van de Heer, de kerk. Maar het verwijdt zich nog verder: ook je verhouding tot de tijd (verleden en toekomst) verandert: nieuwe tijd. De wijdste kring betreft je verhouding tot wat je mag geloven over oorsprong en bestemming van mens en wereld: nieuw begin en einde. Als we zo de consequenties van het evangelie doordacht hebben, bedenken we tenslotte wat dat betekent voor onze opvattingen over God: opnieuw God. We hadden deze hoofdrukbriek ook 'dankbaarheid' kunnen noemen, in aansluiting bij de catechismus. Maar dat is me te statisch. Alsof christenen voortdurend een blij gevoel zouden hebben. De bedoeling van het evangelie is een andere. Dat wil ons in beweging brengen, ons in een proces van verandering betrekken. Levenslang en met vallen en opstaan groeien we in geloof, hoop en liefde, komen we dichter bij God en onszelf en verdwijnt ons 'oude ik' naar de achtergrond. De eerste christenen heetten niet voor niets 'mensen van de weg'. Vandaar de naam 'Onderweg' voor deze hoofdrubriek.

terug