|
Ex 2
Ex 2
Durf je nog een kind op deze wereld te zetten? Bijna 1700 kinderen werden bij hun ouders weggehaald. Die hadden volgens de belastingdienst fouten gemaakt en moesten hun toeslagen terugbetalen. Ten onrechte, maar daar was geen praten tegen Alle redelijkheid was zoek: gezinnen in de problemen, huizen verkocht vaders, moeders die het niet meer trekken Soms greep zelfs de jeugdzorg in: Kind uit huis geplaatst. Het zal je toch gebeuren! Buiten je schuld om. Vermalen in de bureaucratie
Het kan nog erger: in de delen van Oekraïne waar Rusland het voor het zeggen heeft zijn duizenden kinderen verdwenen Door soldaten weggehaald en gedeporteerd naar Rusland. Zgn om heropgevoed te worden. Om Russisch te spreken, te denken, te voelen. Niemand weet precies waar ze blijven Ouders, families blijven radeloos achter.
Alsof het niet gek genoeg is: In Griekenland stond Pieter Wittenberg voor de rechter Hij was kapitein op een schip en hij had bootvluchtelingen, kinderen nog! uit de zee opgevist en aan boord genomen. En nu moet hij voor de rechter komen aanklacht? spionage, van mensensmokkel en lidmaatschap van een criminiele organisatie
In wat voor wereld leven we dat overheden zulke akelige besluiten nemen?
Wat is dat met ons mensen gewone ambtenaren, soldaten, hoog opgeleide officieren van justitie en rechters dat we zulke besluiten gewoon maar uitvoeren? - bevel is bevel, niet mijn verantwoordelijkheid - waar is ons hart, ons geweten?
Vandaag gaan we nog een laagje dieper: Waar is God in deze wereld? B We lazen twee verhalen uit de bijbel Daar gaat het over deze zelfde dingen: Kinderen die als een gevaar worden gezien. Rond het jaar 0: Herodes die alle jongetjes tot 2 jaar in Bethlehem laat doden, bang als hij is voor de Messias die dan net geboren is. En dat is geen verzinsel. hij liet zelfs een paar van zijn eigen kinderen doden, Bang als hij was, dat ze hem van de troon zouden stoten.
En 1.300 jaar voor Christus beveelt de Farao van Egypte dat alle jongetjes van de Israelieten direct na hun geboorte gedood moeten worden: In de Nijl ermee! De rivier, die de levensader van Egypte is, verandert in een doodsrivier.
De onderdrukking van het Joodse volk is zo zwaar dat er niemand meer een naam heeft. Op het eind pas horen we 'Mozes' maar hoe zijn ouders heten, het staat er niet bij hoe zijn zusje heette; ook al niet dat hij een broertje heeft: het wordt verzwegen. Waarom is dat?
Zou het zijn omdat ze bijna niets meer zijn? Nauwelijks nog mens; slaven zijn het...tot slaaf gemaakte mensen: afgebeuld, uitgemergeld in het werkkamp van de Farao. Geen gezicht, Geen naam: een nummer zijn ze
Omdat het zo'n mensonwaardig leven is daarom: geen namen voor deze schimmen die toch geen toekomst hebben. Hun kinderen verdrinken in de Nijl
Maar twee van die schimmen zetten een kind op de wereld En het had zomaar fout kunnen aflopen. Maar zij hebben geluk: zij wel hun kind mag blijven leven. Pas als dat zeker is, klinkt zijn naam Mozes
En pas als er toekomst en leven voor Israel komt horen we de namen van zijn ouders: weet u het nog: Amram en Jochebed en zijn grote zus? Mirjam. En zijn oudere broer? Aäron C Een anonieme man, een anonieme vrouw. Weten zij al van Mozes en de goede afloop? Nee, zij weten helemaal niets van Mozes Toch: een huwelijk in die godverlaten wereld Toch kinderen in de hel van Egypte Dat is tegen alle logica in!
Ik moet denken aan Willem van Oranje. die heeft gezegd: Men hoeft niet te hopen om iets te ondernemen, noch te slagen om te volharden. Hij bedoelde: Het goede moet je gewoon doen. Ik geef twee voorbeelden. Een in het klein. Een in het groot
* op bezoek bij iemand eenzaam, ziek, verdrietig, boos? Ga niet zitten wachten tot je zin hebt, maak er tijd voor...het is goede om te doen.
* de geallieerden die in 1944 op de kusten van Normandië landden hadden niet de garantie dat ze het zouden overleven ze waren niet optimistisch over hun kansen...ze waren doodsbang Maar het was het goede om te doen.
Zoiets moeten Amram en Jochebed gedacht hebben toen ze trouwden en kinderen wilden: De omstandigheden zijn enorm slecht De toekomst ziet er hopeloos uit Maar daar mogen we ons niet door laten bepalen. Dat zou helemaal verkeerd zijn.
Wij moeten het goede doen. Het leven moet doorgaan. Vroeg of laat zullen er andere tijden aanbreken. Die willen we meemaken...en anders onze kinderen. Op hoop van zegen stichten ze een gezin. (Uit de stam van Levi komen ze... ze stammen af van Abraham, Izaäk en Jakob ze horen bij het volk van God.)
dat het leven goed is en waardevol aan dat gevoel, aan dat geloof geven zij gehoor.
Dat had de Farao er niet uit kunnen krijgen. Misschien heeft die het zelfs wel aangewakkerd met zijn werkkampen en terreur. Net zoals het geweld en de verwoestingen van Poetin de Oekraieners alleen maar versterkt in hun verzet. Nog meer vastberaden dan ze al zijn om hun land, de vrijheid, de gerechtigheid te verdedigen. Ook daar zit geloof achter. Wij moeten het goede doen. Wij moeten Poetin stoppen.
Die anonieme vrouw, die moeder-zonder-naam-nog heeft ook geloof. Dat blijkt uit twee kleinigheden. Je zou er zo over heen lezen * Het eerste: Ze zag dat het kind goed was. Dat herinnert aan de schepping Elke dag maakte God nieuwe dingen: het licht, de zon, de zee, de aarde enz. En telkens horen we: En God zag dat goed was
Zo kijkt deze moeder naar haar kind: Ze zag dat haar kindje goed was.
Was het een mooi kindje, of niet? Van de latere Mozes is bekend dat hij karakterfouten had en stotterde Maar in haar ogen...in Gods ogen was het goed. En zij weet: het mag niet in de Nijl verdronken worden Ik moet gewoon het goede doen: hem in leven houden... Zoals alle ouders vechten voor hun kinderen ook al mankeert er van alles aan. Daar zit geloof achter.
* Het tweede is: zij kent het verhaal van Noach van de zondvloed waarin iedereen omkwam behalve die bij Noach in de ark waren En dan maakt ze haar mandje waterdicht, dat het drijven kan Ze zet een arkje op het water. ze doet het op hoop van zegen. E En nu wil ik u vragen: Als ze eens niet verhaal van de schepping had gekend met dat refrein van 'en God zag dat het goed was' Zou ze dan getrouwd zijn?
Als ze niet heel diep van binnen wist dat het leven heilig is Als ze eens niet met de ogen van God had gekeken naar haar kind Was er dan een Mozes geweest, een uittocht uit de slavernij? (nee)
Had ze dan een arkje gemaakt en op het water gezet? (nee)
Wat als ze alleen maar had geloofd in 'iets' ik geloof wel dat er iets is, een God of zo. Dan was er geen Mozes geweest Geen Uittocht uit Egypte.
Ziet u hoe belangrijk het is dat je de bijbel hebt, de verhalen kent, op zondag naar de kerk gaat, de preken hoort?
Als het ooit crisis wordt, en dat is het eigenlijk al en het zal nog veel erger worden zullen we dan nog weten van het goede dat gewoon gedaan moet worden ook als het riskant is? ook als het geen succes heeft?
Frits de Zwerver, de mensen van het verzet geloofden niet in iets. Ze geloofden in God De God van Mozes en de Exodus de God van David en de reus Goliath Onze Vader, de Almachtige, De Schepper van de hemel en de aarde En van Jezus Christus: geleden, gestorven, begraven, opgestaan ten derde dage
Dat vormt je karakter. Daar heb je wat aan. Dan blijf je hopelijk gewoon het goede doen. Niet omdat je zo hoopvol bent en de kansen optimistisch inschat Maar gewoon omdat het moet. Net als Jochebed, Frits de Zwerver, Pieter Wittenberg en al die anderen die de rug recht hielden.
F Op hoop van zegen had ze het arkje op het water gezet. En je houdt de adem in: de vijand Zal ze dit kind in de Nijl, aan de krokodillen.... Maar Goddank - als ze het jongetje hoort huilen denkt ze niet meer aan het regeringsbeleid is ze doof voor de leugens en de propaganda Dan breekt haar hart ze laat zich ontroeren, ze wordt met ontferming bewogen.
Deze wereld, toch niet zo van godverlaten als gedacht: De eerste barstjes in de macht van de Farao Zijn eigen dochter doet niet langer mee met het kwaad van haar vader Zij moet gewoon het goede doen.
Ipv 'bevel is bevel' en 'niet mijn verantwoordelijkheid' kunnen we ook omzien naar elkaar gewoon het goede doen omdat het nu eenmaal moet. op hoop van zegen.
Een rabbi vroeg ooit: wanneer gaat de nacht over in de dag? Een leerling zei: als je het verschil kunt zien tussen een schaap en een hond dan is het dag. Een andere leerling zei: als je een dadelboom van een vijgeboom kunt onderscheiden dan is het dag. Maar de rabbi zei: en daar je broeder of zuster in ontdekt Tot dat moment is het nacht. AMEN | ||
| terug | ||