|
Hnd 9: 1 - 9
Hnd 9: 1 - 9
De bekering van Saulus Hnd 9 : 1 - 9 A U kent wel dat verkeersbord: rood met een witte balk: eenrichtingsverkeer… met je auto of fiets mag je het straatje niet in. Soms staat het bord bij de afrit van een snelweg. En als jij je vergist – en dat kan gebeuren - en die afrit als een oprit wilt gebruiken dan zie je het staan. “Ga terug” staat er dan ook nog bij. Want als je nu doorrijdt word je een spookrijder. Dan kom je op de verkeerde weghelft terecht Dan ga je tegen de stroom in. Levensgevaarlijk voor jezelf en voor anderen. Want ze rijden er keihard en niemand rekent op tegenliggers. Ga terug. Keer om. Vandaag horen we dat Saulus zich behoorlijk vergist Hij is bezig een spookrijder te worden met grote schade voor zichzelf, voor anderen en voor God. Dan staat Christus langs de weg: Ga terug…Keer om. Blijkbaar kun je de verkeerde kant kunt opleven en je kunt dat zelfs volkomen te goeder trouw kunt doen: Saulus meent werkelijk dat hij op de goede weg is en dat de christenen de weg kwijt zijn…spookrijder zijn En dat hij daar tegen in moet…dat zijn geloof dat van hem vraagt dat hij daarmee God een dienst bewijst. Maar hij zit er helemaal naast. En als Saulus zich zo vergissen kan…kan ik dat ook! Zit ik wel op de goede weg? B Wij denken bij bekering vaak aan die verhalen van mensen die heel verkeerd leven: ze zijn aan de drank…aan de drugs ze moeten stelen om hun verslaving te betalen of zichzelf verkopen En dan op een dag spreekt een evangelist ze toe of ze lopen een kerk in en dan wordt alles anders: ze komen tot geloof…breken met hun verleden. In de goot…uit de goot… En dat gebeurt…goddank… Maar het is ook wel gemakkelijk en slim van ons om bij bekering aan verslaafden en zwervers en criminelen te denken. Want zo zijn wij niet…en dan hebben wij hebben ook geen bekering nodig. En dat is wel zo comfortabel. Maar Saulus moest zich ook bekeren. En niet omdat hij een probleem had met drank of drugs En niet omdat hij in de goot was beland. Hij was eigenlijk een voorbeeldige man. Trouw naar catechisatie geweest bij Gamaliël, één van de beroemdste rabbijnen van die tijd. Op sabbat naar de synagoge Serieus in het geloof, hij wilde het graag goed doen Naar God toe…en naar de mensen toe Je kon van hem wel een tweedehands auto kopen. Hij zou je niet bedriegen. Wat lijkt hij veel op ons…en was hij toch op de verkeerde weg? En ik dan? die zo op hem lijkt? Wat wel zorgelijk is: zijn ijver voor “de waarheid” Als hij van Jezus hoort en van de christenen dan gaat hij met ze in discussie om ze te bestrijden. En als het erop uitloopt dat een van hen, Stefanus, gestenigd wordt staat hij er instemmend bij. En hij besluit de christenen tot in het buitenland aan toe te bestrijden… Dat ligt blijkbaar dicht bij elkaar: dat op en top voorbeeldige…dat gewelddadige, dat onverdraagzame Dat gaat wel vaker samen: een keurige man of vrouw en tegelijk ontstellend fanatiek als het om geloof gaat, of om politiek, of om eigen gelijk. Dan gaat er heel wat kapot. Toch een spookrijder? Saulus…ik? C Wat moet er dan anders bij Saulus? Waar moet hij zich van af-keren / Waar moet hij zich naar toe-keren Gaat het erom dat hij de christelijke gewoontes overneemt? niet meer op sabbat de rustdag maar voortaan op zondag moet hij gedoopt worden omdat de besnijdenis niet meer geldig is? niet meer naar de synagoge, voortaan naar de kerk? niet meer het oude testament alleen, maar ook het nieuwe erbij? Dat zijn wel een paar opvallende verschillen tussen Israel en de kerk tussen Joden en christenen. Maar het gaat om meer. Het zit dieper. Want je kunt al die dingen overnemen: de zondag, de doop, de kerk, het nieuwe testament de 12 artikelen van het geloof en toch nog steeds een spookrijder zijn. Denk maar aan Calvijn, een van de reformatoren, net als Luther. Onzettend gedreven man…overtuigd van de christelijke waarheid Als hij in Geneve veel invloed heeft laat hij het stadsbestuur Michael Servet oppakken Die hield er andere ideeën op na, verkeerde in de ogen van Calvijn Servet eindigt als een ketter op de brandstapel Calvijn is niet beter dan Saulus bij de dood van Stephanus. Beide zijn spookrijder. De een in een Joods-wettische auto / De ander in een kerkelijk-wettische auto Bekering helpt maar weinig als je alleen maar van auto verandert. Wat er moet gebeuren dat je van richting verandert of je nou in een joodse of kerkelijke auto rijdt zolang we spookrijders zijn leven we de verkeerde kant op Dan vallen er doden en gewonden: Stefanus, Servet, je naaste, wie er maar op je weg komt En diep van binnen bij jezelf zit het ook niet goed: of dacht u dat Saulus en Calvijn zich lekker voelden bij de dood van hun tegenstanders? Je moet heel wat tegen jezelf zeggen om je geweten te sussen Probeert u dat wel eens voor jezelf: rechtpraten wat krom is? jezelf rechtvaardigen? Lukt dat? Of toch niet zo goed? Vind je geen rust? Blijf je er last van houden? D Bij Saulus bleef het broeien. Hij is onderweg naar Damascus, om het de christenen daar moeilijk te maken ze te vervolgen en voor de rechtbank te slepen. Hij is overtuigd van zijn eigen gelijk…. maar het verhaal van Jezus, de levende laat hem niet los: Zou het zo zijn dat in hem Gods liefde is verschenen? Mogen we van vergeving, van genade leven? Strekt God in hem zijn hand naar ons uit? Toen opeens stond daar een rood bord met een witte balk: Ga terug…. Saul waar ben je mee bezig / Saul waarom vervolg je mij? Het is de Heer! Saul begint door te krijgen hoe verwrongen hij in elkaar steekt. Hoe egocentrisch, hoe op zichzelf gericht tot in zijn godsdienst aan toe. Hij had zich verschanst in zijn geloof: Zich rijk gerekend met zijn afkomst: een Israeliet, uit de stam Benjamin, en besneden… alsof je van adel bent…en bepaalde voorrechten hebt bij God. En zijn tomeloze ijver…op het fanatieke af… dat was niet uit liefde voor God… Welnee: uit liefde voor zichzelf deed hij dat Om zichzelf te bewijzen…om een goed gevoel te hebben En om neer te kunnen zien op anderen En het had hem agressief gemaakt tegen ieder die het waagde achter zijn geloof een vraagteken te zetten. Want dan kwamen ze aan hemzelf… Met een schok realiseert Saul zich hoe hij er helemaal naast zat. Hij werkt God en zijn liefde tegen. is een vijand van Christus en zijn gemeente geworden. Wat een ongelukken heeft hij veroorzaakt! De spookrijder. Zijn wereld stort in. Hij is helemaal de weg kwijt: drie dagen blind Dat is ons toch wel eens gebeurd? Dat je je zelf tegenkomt bij een ruzie, bij een verkeerde beslissing… Dat je opeens ziet hoe ik-gericht je bent. Dat je daar helemaal ziek van bent? E God is liefde. Dat zien we ook aan hoe het nu met Saul verder gaat. Het bankroet van zijn leven is hem geopenbaard Maar daar eindig het niet. God gaat verder. Hij stuurt Annanias naar Saul om hem het evangelie uit te leggen. Dat is nu juist zo geweldig van onze God Hij breekt af, maar met de bedoeling om weer op te bouwen. Uit een vijand…maakt hij een vriend Uit een vervolger van de gemeente…maakt hij de grootste zendeling. En als God ons eens een spiegel voorhoudt en ons de ogen open gaan voor wat er niet klopt in ons eigen leven dan moeten we dit vooral vasthouden: God doet dit met de beste bedoelingen: om ons op een ander spoor te brengen… om ons bij zijn liefde in Christus te brengen. Zo werkt het uit bij Saul Niet langer houdt hij zich zich krampachtig vast aan zijn afkomst, zijn inzet, zijn goede bedoelingen Hij vertrouwt zicht helemaal toe aan God die in Christus een greep doet naar hem en ieder mens. Door hem weet Saul zich gegrepen En daarom geeft hij nu alles op waar hij vroeger zo trots op was: zijn afkomst, zijn ijver… Hij doet het met plezier van de hand zoals die koopman alles verkocht om die uitzonderlijke parel zoals die arbeider alles verkocht om die schat in de akker te bemachtigen. Uit een mens die op zichzelf gericht was maakt hij een mens die de liefde van God gelooft en daarvan deelt met de mensen om hem heen. Daar hoort een nieuwe naam bij: Saul heet voortaan Paulus. Zie, dat is bekering: Niet de ene auto voor de andere verwisselen maar van richting veranderen: niet langer spookrijder zijn maar een nieuwe schepping: liefdevol en geduldig ipv gewelddadig en verwoestend F Wij hebben allemaal bekering nodig. Niet omdat we er zo’n puinhoop van maken en in de goot belanden. We leven als brave burgers. Maar: hoe ziet het er van binnen uit? Zijn bij u wissels omgezet? Is je grondhouding veranderd, en bij mij? Geloof ik werkelijk dat God in Christus mij zijn liefde aanbiedt?? Laat ik mij werkelijk genezen van mijn eigendunk? Leef ik ontspannen, vertrouwen, onbezorgd…kan ik anderen vergeven? Eerlijk gezegd: ik wil dat wel graag geloven en open gaan voor God en de ander. Maar ik merk ook dat egocentrische niet zomaar overwonnen is die kleine pareltjes doe ik niet zomaar weg voor die ene. “Ik geef alles op, om Christus Jezus te winnen” dat zeg ik Paulus niet zomaar na. En toch: hij zou wel eens gelijk kunnen hebben. Want let maar eens op je doen en laten / op je spreken en zwijgen En wat dat uithaalt: Als je schade en brokken ziet ontstaan heeft het altijd te maken met eigen belang, met gemakzucht, met geldingsdrang, met onverschilligheid. Met een grondhouding die niet deugt: ik-gericht. En omgekeerd: waar het goed uitpakt…waar vreugde werd gewekt en vrede woonde…en vertrouwen heerst…en vergeving was… let er maar op: dan was je altijd even boven je zelf uit getild dan was je jezelf even vergeten en ging je open voor de ander…en kon God zijn werk doen. Wij kunnen het gelijk van het evangelie wel op het spoor komen Het lesmateriaal is je eigen leven. Leef daarom een beetje bewust / Kijk geregeld in spiegel. Bespreek de dingen van de dag met elkaar, met God Lees de bijbel op zoek naar raad en bemoediging Vorm als gelovigen een gemeenschap. Bezoek de kerkdiensten Het zijn maar vormen…het is maar buitenkant… het is niet de eigenlijke bekering Maar wie als een bekeerd mens wil leven kan niet zonder. G En nog een ding: deze dingen hebben tijd nodig. Dat was ook bij Paulus zo: Tussen zijn bekering bij Damaskus en zijn brief aan de gemeente in Filippi met die hoge woorden over alles opgeven om Christus te winnen…en te delen in zijn lijden en dood liggen zo’n 25 jaren. Jaren waarin Paulus meer en meer onder de indruk raakte van God en zijn liefde in Christus en zich daardoor liet omvormen Wat in zijn jaren als Saul was scheefgegroeid dat is niet in 1 dag weer rechtgezet. Wie weet hoever u en ik nog groeien in het geloof en toenemen in belangeloze liefde. Wij doen gewoon ons best En God blijft met ons bezig En als u zo’n rood bord ziet met een witte balk en “ga terug” denk dan ook even aan vandaag aan de ommekeer grondig, fundamenteel die God in ons leven wil bewerken. AMEN | ||
| terug | ||