Laudatio Si Laudatio Si
In 2015 verscheen de pauselijke encycliek 'Laudatio Si'. De titel betekent 'Geprezen zijt Gij' en is ontleend aan een lied van Franciscus van Assissi (1181 - 1226). Hij is bekend als stichter van de orde van de minderbroeders of franciscanen. Maar vooral om zijn zorg voor de allerarmsten en zijn hoge waardering voor alles wat leeft en bestaat. De huidige paus is een groot bewonderaar  en laat zich naar hem noemen.

De Nederlandse vertaling was al enige tijd uitverkocht, maar nu is een herdruk uit en bij de boekhandel te koop voor € 15,00.
Wie dat te veel geld vindt, of voor wie de toch wel kleine letters bezwaarlijk zijn, kan ook op internet terecht. Op https://www.rkkerk kun je de tekst downloaden, lezen, vergroten enz.


Een encycliek is letterlijk een rondzendbrief. Paus Franciscus schreef deze om de grote problemen met natuur en milieu, armoede en onrecht onder de aandacht te brengen en christenen te wijzen op de verantwoordelijkheid die zij daarvoor hebben. Hij dringt aan op een 'ecologische bekering'. Ecologie betekent in dit verband het samenleven van de mens in verbondenheid met andere mensen en met alle levensvormen op een manier die duurzaam is, zodat we de aarde als een leefbaar huis aan toekomstige generaties kunnen nalaten.

Het is een compact boekje van ongeveer 140 pagina's, vlot geschreven. In het eerste hoofdstuk krijgen we de omvang van de problematiek in beeld: klimaatverandering, milieuvervuiling, uitsterven van planten en dieren. De paus legt niet alleen de link met onze manier van leven, maar zeer terecht ook met de armoede van zovelen. Vervolgens geeft hij een christelijke opvatting over de waarde van de schepping. De mens staat daar niet boven, maar maakt er deel vanuit. Hij is op vele manieren verbonden met alles wat bestaat en leeft. In hoofdstuk drie wijst paus Franciscus de menselijke wortel aan van de ecologische crisis: we laten ons wijsmaken dat er een onbeperkte groei mogelijk is, alsof de goederen van onze planeet onuitputtelijk zijn. In de volgende hoofdstukken presenteert paus Franciscus een uitweg: een ecologie die oplossingen zoekt voor zowel de problemen met natuur en milieu als de sociale vragen van armoede en honger. Hij heeft geen vertrouwen in de markt als beschermer van het milieu. De overheid zal hier zijn verantwoordelijkheid moeten nemen en krachtig sturen op de bescherming van onze planeet en van de armen. Dat zal allemaal niet gaan zonder aanpassing van ieders persoonlijke levensstijl. In hoofdstuk zes legt hij uit dat een verantwoorde manier van leven met een ecologische bekering en een nieuwe spiritualiteit heeft te maken. Daarbij vallen woorden als dankbaarheid voor het geschenk van het leven, eenvoud, soberheid, maar ook: vrede, voldoening, rust, liefde. De paus maakt duidelijk dat we met individuele actie alleen de planeet niet gaan redden. Er is meer nodig: een bundeling van krachten. De bijdrage van de kerk kan bestaan in het bespreekbaar maken van deze problematiek, persoonlijk en gezamenlijk proberen kleine stapjes in de goede richting te zetten en het ontwikkelen van een levensstijl waarbij zorg voor de schepping en voor elkaar wordt gedragen door een levend geloof.

Als uw nieuwsgierigheid is gewekt en u voelt ervoor om dit boekje volgend seizoen in de herfst samen met anderen te bespreken, meld u dan aan via de folder ZinIn of stuur me een mailtje. Bij voldoende belangstelling werk ik het uit tot een leerhuis.

 
terug